Preoperative (Neoadjuvant) Chemotherapy

علیرغم پیشرفت‌های اخیر در درمان‌های کمکی سرطان، رژیم‌های درمانی شیمی‌درمانی کمکی پس از عمل که در حال حاضر در دسترس هستند، نمی‌توانند اکثر بیماران سرطانی را درمان کنند. شیمی درمانی قبل از عمل (نئوادجوانت) یک رویکرد جدید در برنامه ریزی دارویی است که بر اساس اصول نظری، فارماکوکینتیک و تجربی صحیح است. زمان شیمی درمانی قبل از عمل جراحی قطعی تغییر جزئی در درمان سرطان نیست. برای موفقیت، تعداد زیادی از پزشکان و بیمارانشان باید شرکت کنند. تغییرات اساسی در بسیاری از جنبه های مدیریت فعلی سرطان باید به دنبال داشته باشد. بنابراین، قبل از اینکه چنین درمانی به طور کامل و معمول اجرا شود، نتایج درمان جدید و منطق آن باید به دقت ارزیابی شود. در درمان قبل از عمل، سایر ویژگی ها احتمالا اهمیت پیدا می کنند. برای اولین بار، پزشکان فرصتی برای پیگیری پاسخ in vivo تومور در معرض شیمی درمانی قبل از عمل دارند. ارزیابی بافت‌شناسی بعدی نمونه تومور احتمالاً ممکن است به یک راهنمای پیش‌آگهی مهم تبدیل شود و به رویکردهای فردی دقیق‌تر برای برنامه‌ریزی درمان کمکی بعد از عمل اجازه دهد. همانطور که از درمان استئوسارکوم مشاهده می شود، می توان ارزش چنین استراتژی درمانی را در محیط بالینی درک کرد. علاوه بر این، شیمی‌درمانی قبل از عمل ممکن است تومورهایی را که قبلاً غیر قابل عمل جراحی بوده‌اند، قابل عمل و در نتیجه قابل برداشتن با هدف درمانی کند. کاهش حجم تومور قبل از عمل ممکن است به طور موثری نیاز به عمل‌های رادیکال‌تر را کاهش دهد و امکان پذیرش یکنواخت‌تر از جراحی محافظه‌کارانه را فراهم کند.

Despite recent advances in adjuvant therapies of cancer, the regi­ mens of postoperative adjuvant chemotherapy treatment which are presently available fail to cure the majority of cancer patients. Pre­ operative (neoadjuvant) chemotherapy represents a new approach in drug scheduling, based on sound theoretical, pharmacokinetic, and experimental principles. The preoperative timing of chemotherapy before definitive sur­ gery is not a minor change in the therapy of cancer. To be successful, large numbers of practitioners and their patients must participate. Substantial alterations of many aspects of the present management of cancer will have to follow. Therefore, before such therapy can be fully and routinely implemented, results of the novel treatment and its rationale have to be carefully evaluated. In preoperative treatment, other features will likely gain impor­ tance. For the first time, clinicians have a chance to follow the in vivo response of the tumor exposed to preoperative chemotherapy. The subsequent histological assessment of the tumor sample may likely become an important prognostic guide, permitting more re­ fined individual approaches to the planning of postoperative adju­ vant treatment. The value of such a treatment strategy can already be appreciated in the clinical setting, as seen from the therapy of osteosarcoma. Furthermore, preoperative chemotherapy might render previously inoperable tumors operable and hence resectable with a curative intention. The preoperative reduction of tumor bulk may also effectively decrease the need for more radical operations, permitting a more uniform adoption of conservative surgery.