دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: James Livingston
سری:
ISBN (شابک) : 0807821578, 9780807821572
ناشر: University of North Carolina Press
سال نشر: 1994
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Pragmatism and the political economy of cultural revolution, 1850-1940 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پراگماتیسم و اقتصاد سیاسی انقلاب فرهنگی، 1850-1940 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به گفته جیمز لیوینگستون، ظهور سرمایه داری شرکتی یک انقلاب فرهنگی و همچنین یک رویداد اقتصادی بود. او استدلال میکند که انقلاب در بازسازی بنیادی خود بودن یا سوبژکتیویته است که در ظهور «عصر مازاد» تحت نظارت شرکتها حضور دارد. از این منظر، فرهنگ مصرف نشاندهنده گذار به جامعهای است که در آن هویتها و همچنین درآمدها لزوماً از مالکیت کار مولد یا دارایی ناشی نمیشوند. از همین منظر، پراگماتیسم و طبیعتگرایی ادبی به راههایی برای انطباق با اشکال جدید همبستگی و سوبژکتیویته تبدیل میشوند که با ظهور سرمایهداری شرکتی امکانپذیر شده است. بنابراین تصور می شود که آنها به روش هایی برای بیان جایگزین هایی برای فردگرایی مدرن و مالکانه تبدیل می شوند. لیوینگستون بر این اساس استدلال می کند که فرار از عمل گرایی به رهبری لوئیس مامفورد تلاشی برای بازسازی نسخه رمانتیک فردگرایی مدرن و مالکانه بود. لیوینگستون ادعا میکند که این تلاش همچنان خوانش ما از پراگماتیسم را شکل میدهد و تا زمانی که درک نکنیم که ویلیام جیمز صرفاً واسطهای خوشنیت بین چارلز پیرس و جان دیویی نبوده و عملگرایی جیمز هر دو الگوی عملی سوبژکتیویته پست مدرن بود، ادامه خواهد یافت. و نقدی بدیع از سرمایه داری.
The rise of corporate capitalism was a cultural revolution as well as an economic event, according to James Livingston. That revolution resides, he argues, in the fundamental reconstruction of selfhood, or subjectivity, that attends the advent of an 'age of surplus' under corporate auspices. From this standpoint, consumer culture represents a transition to a society in which identities as well as incomes are not necessarily derived from the possession of productive labor or property. From the same standpoint, pragmatism and literary naturalism become ways of accommodating the new forms of solidarity and subjectivity enabled by the emergence of corporate capitalism. So conceived, they become ways of articulating alternatives to modern, possessive individualism. Livingston argues accordingly that the flight from pragmatism led by Lewis Mumford was an attempt to refurbish a romantic version of modern, possessive individualism. This attempt still shapes our reading of pragmatism, Livingston claims, and will continue to do so until we understand that William James was not merely a well-meaning middleman between Charles Peirce and John Dewey and that James's pragmatism was both a working model of postmodern subjectivity and a novel critique of capitalism.