دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Xavier Guchet
سری:
ISBN (شابک) : 2130579191, 9782130579199
ناشر: Presses Universitaires de France - PUF
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 288
[283]
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 17 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Pour un humanisme technologique. Culture, technique et société dans la philosophie de Gilbert Simondon به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب برای یک انسان گرایی تکنولوژیک. فرهنگ، تکنیک و جامعه در فلسفه گیلبرت سیموندون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ژیلبر سیموندون (1924-1989) که اندیشهاش در تلاقی سه جریان اصلی فلسفه قرن بیستم قرار دارد: فلسفه برگسون، معرفتشناسی و پدیدارشناسی فرانسوی، تصمیم گرفت همه آثار خود را زیر نشانه گفتگوی فلسفه و فلسفه قرار دهد. علوم انساني. این گفتوگو با طرح برخی از مسائل کلاسیک جامعهشناسی، و همچنین از منظر سیاسیتر با بحث در مورد برنامههای متعدد «مهندسی اجتماعی» که در دهههای 1940 و 1950 به منظور تنظیم جوامع بشری پیشنهاد شد، نزدیک میشود (در روانشناسی اجتماعی آمریکا، مهندسی انسانی، سایبرنتیک). سیموندون از خوانش برگسون، کانگویلهم و مرلوپونتی بر این باور است که امر اجتماعی نمی تواند موضوع یک مقررات صرفاً فنی باشد. با این حال، در تماس با محافل مهندسی که به آنها رفت و آمد داشت و به لطف دانش فراوانش در فنون، این اعتقاد قوی را نیز به وجود آورد: اگر میخواهد با دنیای امروز ارتباط برقرار کند، تفکر اجتماعی باید با نگرانی از تقابل فرهنگ و تکنیک آغاز شود. سیموندون با رد هر دو ایدههای فنی اجتماعی و آموزههایی که برای آنها یک انسانگرایی واقعی باید با رد صلاحیت تکنیکهای صنعتی آغاز شود، راهی میانه را انجام میدهد، اصیل، که امروزه به نظر ما بسیار محرک میآید. در واقع، در زمانی که «حکومت»، «قانونگذاری» و «مدیریت» به کلیدواژههای سیاست تبدیل شدهاند، و زمانی که علوم انسانی و اجتماعی برای «همراهی با تحولات علمی و فنی به خدمت گرفته میشوند، فلسفه سیموندون حاوی عناصر یک تفکر اجتماعی که هم از تسلیم شدن در برابر امکانات فن هراسی که همیشه وسوسه انگیز است و هم در برابر اغوای مدیریت اجتناب می کند.
Gilbert Simondon (1924-1989), dont la pensée se situe au carrefour de trois grands courants de la philosophie du XXe siècle : la philosophie de Bergson, l'épistémologie française et la phénoménologie, a choisi de placer l'ensemble de ses travaux sous le signe du dialogue entre la philosophie et les sciences humaines. Il aborde ce dialogue en reprenant certaines questions classiques de la sociologie, mais aussi dans une perspective plus politique en discutant les nombreux pro-grammes d'" ingénierie sociale " qui ont été proposés dans les années quarante et cinquante afin de réguler les sociétés humaines (dans la psychologie sociale américaine, le Human Engineering, la cybernétique). De sa lecture de Bergson, Canguilhem et Merleau-Ponty, Simondon retient que le social ne peut être l'objet d'une régulation purement technicienne. Toutefois, au contact des milieux d'ingénieurs qu'il fréquentait et grâce à sa grande connaissance des techniques, il s'est aussi forgé une conviction puissante : si elle veut être en prise sur le monde actuel, la pensée sociale doit commencer par inquiéter l'opposition entre culture et technique. Récusant à la fois les pensées technicistes du social et les doctrines pour lesquelles un humanisme véritable doit commencer par disqualifier les techniques industrielles, Simondon entreprend une voie moyenne, originale, qui nous apparaît aujourd'hui très stimulante. En effet, à une époque où " gouvernance ", " régulation " et " gestion " sont devenus les maîtres-mots de la politique, et où les sciences humaines et sociales sont enrôlées pour " accompagner les développements scientifiques et techniques, la philosophie de Simondon contient les éléments d'une pensée du social qui évite de succomber aussi bien aux facilités de la technophobie, toujours tentante, qu'aux séductions du management.