Postsecular History: Political Theology and the Politics of Time

این کتاب بررسی می‌کند که چگونه رویکردهای معاصر به معنای زمان و تاریخ از الگوهایی پیروی می‌کنند که به طور همزمان سیاسی و الهیاتی هستند. حتی پس از نقدهای پساسکولار از مسیحیت، دین و سکولاریته، بسیاری از روش‌های تأثیرگذار تقسیم زمان و تاریخ توسط روایت‌های مشیت‌آمیز شکل می‌گیرند که میان تجربه و انتظار در حرکت‌ها از وعده تا تحقق، واسطه می‌شوند. در پاسخ به تأثیرات دائمی الهیاتی در روش‌های ظاهراً سکولار برای درک زمان و تاریخ، تاریخ پساسکولار با ردیابی تلاش‌های قدرتمند برای تقسیم زمان به گذشته، حال و آینده و با نقد کردن، مفهوم دوره‌بندی را بازبینی و تجدید نظر می‌کند. تقسیمات تاریخی بین اصلاحات و روشنگری. با توسعه نقدی پساسکولار از دوره‌بندی تئوپلیتیک در شش فصل، تاریخ پساسکولار این سؤال را مطرح می‌کند که چگونه روابط مالکیت، تازگی، آزادی، و ابزار مندی در پیشوند «پست» در گفتمان‌های پساسسکولار و حوزه الهیات سیاسی بازتولید می‌شوند. .

This book explores how contemporary approaches to the meaning of time and history follow patterns that are simultaneously political and theological. Even after postsecular critiques of Christianity, religion, and secularity, many influential ways of dividing time and history continue to be formed by providential narratives that mediate between experience and expectation in movements from promise to fulfilment. In response to persistent theological influences within ostensibly secular ways of understanding time and history, Postsecular History revisits and revises the concept of periodization by tracing powerful efforts to divide time into past, present, and future, and by critiquing historical partitions between the Reformation and Enlightenment. Developing a postsecular critique of theopolitical periodization in six chapters, Postsecular History questions how relations of possession, novelty, freedom, and instrumentality implied in the prefix ‘post’ are reproduced in postsecular discourses and the field of political theology.