Portfoliosteuerung von Venture Capital-Gesellschaften

پس از مرحله‌ای که در پایان دهه 1990 با شور و شوق مشخص شد، یک ناامیدی پایدار با توجه به جذابیت سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در آلمان به وجود آمد. آمارها نشان می‌دهد که شرکت‌های آلمانی به مراتب بالاترین نرخ استهلاک را در مقایسه بین‌المللی دارند - در عین حال در یک بازار توسعه نیافته. این نشان‌دهنده کسری‌هایی در مدیریت هلدینگ‌ها توسط شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر است.

بر اساس یک مطالعه تجربی گسترده، کارستن باومگارتنر فرضیه‌هایی را بررسی می‌کند که از تئوری و مطالعات موجود - عمدتاً آنگلوساکسون - مشتق شده‌اند.
راستی آزمایی یا جعل فرضیه های آزمایش شده، زمینه ای را برای توسعه نقاط شروع برای بهبود مدیریت پرتفوی شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر ایجاد می کند. در نهایت، توصیه‌های ملموسی برای اقدام برای جهت‌گیری آینده هم برای کل پرتفوی و هم سطح سرمایه‌گذاری فردی ایجاد می‌شود.

Nach einer von Enthusiasmus geprägten Phase Ende der 1990er Jahre hat sich in Deutschland eine nachhaltige Ernüchterung hinsichtlich der Attraktivität von Venture Capital-Investments eingestellt. Statistiken belegen, dass deutsche Gesellschaften im internationalen Vergleich mit Abstand die höchsten Abschreibungsquoten aufweisen - bei einem gleichzeitig unterentwickelten Markt. Das lässt auf Defizite im Management der Beteiligungen durch Venture Capital-Gesellschaften schließen.

Auf der Basis einer umfangreichen empirischen Studie prüft Carsten Baumgärtner Hypothesen, die aus Theorie und bereits vorliegenden - vorwiegend angelsächsischen - Untersuchungen abgeleitet wurden.
Die Verifizierung bzw. Falsifizierung der getesteten Hypothesen schafft die Basis für die Entwicklung von Ansatzpunkten für die Verbesserung der Portfoliosteuerung von Venture Capital-Gesellschaften. Abschließend werden konkrete Handlungsempfehlungen für die künftige Ausrichtung sowohl der Gesamtportfolio- als auch die Einzelbeteiligungsebene entwickelt.