Political Reform in Post-Mao China: Democracy and Bureaucracy in a Leninist State

از زمان مرگ مائو، رهبری حزب کمونیست چین یک سری اصلاحات سیاسی بلندپروازانه را آغاز کرده است. بارت مک کورمیک در کتاب جدید خود، نظریه ای درباره دولت های لنینیستی برای بررسی چشم انداز این اصلاحات ارائه می دهد. او دریافت که، در حالی که دستاوردهای اقتصادی و سیاسی قابل توجهی برای مردم چین حاصل شده است، خطوط اساسی دولت بدون تغییر باقی می‌ماند. و همانطور که رویدادهای ژوئن 1989 به وضوح نشان داد، اصلاحات از توانایی دولت برای تحمیل مزایای خود بر جامعه کاسته نشده است.

مک کورمیک با تکیه بر جامعه شناسی سیاسی وبر استدلال می کند که حمایت و فساد جنبه های جدایی ناپذیر حکومت لنینیستی هستند. اصلاح طلبان برای ترویج دموکراسی و قانون و مبارزه با فساد تلاش کرده اند، اما زمانی که تلاش می کنند برنامه های خود را از طریق نهادهای سنتی سلسله مراتبی لنینیستی اجرا کنند، کادرهای سطح پایین توانسته اند از شبکه های حمایتی برای کم کردن تأثیر اصلاحات و محافظت از برنامه شخصی خود استفاده کنند. مک کورمیک در مطالعات موردی خود در مورد سیستم حقوقی، کنگره مردمی و اصلاح احزاب، به این موانع برای تغییر پیشرو اشاره می کند و میزان تحقق اهداف اصلاح طلبان را ارزیابی می کند. او نشان می‌دهد که علی‌رغم ماهیت غالباً رادیکال جنبش‌های اصلاحی، ابعاد اصلی نظام لنینیستی-حکومت تک حزبی، سلطه دولت بر اقتصاد، ایدئولوژی محدودکننده- عمدتاً دست نخورده باقی مانده است. این یافته‌ها برای متخصصان چین و همچنین دانشجویان کمونیسم تطبیقی ​​و کشورهای لنینیستی جالب خواهد بود.

Since the death of Mao the leadership of the Chinese Communist Party has embarked on a series of ambitious political reforms. In his new book, Barrett McCormick develops a theory of Leninist states to explore the prospect for these reforms. He finds that, while significant economic and political gains have been made for the Chinese people, the basic contours of the state remain unchanged; and as events in June 1989 clearly showed, reform has not diminished the state's ability to impose its perogatives on society.

Drawing on Weber's political sociology, McCormick argues that patronage and corruption are integral aspects of Leninist rulership. Reformers have attempted to promote democracy and law and to fight corruption, but when they attempt to implement their programs through traditional hierarchical Leninist institutions, lower-level cadres have been able to utilize patronage networks to blunt the impact of reform and protect their personal agenda. In his case studies of the legal system, the people's congress, and party rectification, McCormick points up these obstacles to progressive change and assesses the extent to which reformers' goals have been realized. He shows that, despite the often radical nature of the reform movements, the principal dimensions of the Leninist system—one party rule, state domination of the economy, a confining ideology—remain largely intact. These findings will be of interest to China specialists as well as students of comparative communism and Leninist states.