دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Mihaela Mihai
سری: Cultural Memory in the Present
ISBN (شابک) : 1503629325, 9781503629325
ناشر: Stanford University Press
سال نشر: 2022
تعداد صفحات: 312
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Political Memory and the Aesthetics of Care: The Art of Complicity and Resistance به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب حافظه سیاسی و زیبایی شناسی مراقبت: هنر همدستی و مقاومت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
با این کار ظریف و میان رشته ای، نظریه پرداز سیاسی میهایلا میهای به چندین سوال مرتبط می پردازد: جوامع چگونه تاریخ خشونت سیستمی را به یاد می آورند؟ چه کسی از مجموعه شخصیت های چنین تاریخ هایی حذف می شود؟ و هزینه های سیاسی یادآوری انتخابی در حال حاضر چیست؟ میهای با تکیه بر بینش هایی از نظریه سیاسی، معرفت شناسی اجتماعی، و نظریه نژادی فمینیستی و انتقادی، استدلال می کند که یک پاکسازی مضاعف اغلب روایت های هژمونیک خشونت پیچیده را ساختار می دهد: همدستی های گسترده و ناهمگون و مقاومت های «ناخالص» که به راحتی در زمره استثنایی ها قرار نمی گیرند. مدل های قهرمانانه در گفت و گو با اخلاق گرایان مراقبت و فیلسوفان هنر، او سپس پیشنهاد می کند که چنین تقلیل گرایی روایی را می توان از نظر زیبایی شناختی از طریق شیوه های «مراقبت یادگاری»، یعنی از طریق کار هرمنوتیکی که هنرمندان انتقادی - به صورت موضوعی و رسمی - در درون جوامع ارائه می کنند، مختل کرد. فضای معنا از نظر تجربی، این کتاب هم هنرمندان وقف شده و هم به حاشیه رانده شده را که به خاطره فرانسه ویشی، رومانی کمونیست و آپارتاید آفریقای جنوبی پرداخته اند، بررسی می کند. علیرغم ویژگیهایشان، این زمینهها فرصتی را به ما میدهند تا پویاییهای یادمانی مشابه را تحلیل کنیم و تأثیر سیاسی تولید هنری مخالف را بشناسیم. این کتاب با عبور از مرزهای انضباطی، در بحثهای مربوط به مسئولیت جمعی، بیعدالتی تاریخی، و زیباییشناسی خشونت در نظریه سیاسی، مطالعات حافظه، معرفتشناسی اجتماعی و عدالت انتقالی دخالت میکند.
With this nuanced and interdisciplinary work, political theorist Mihaela Mihai tackles several interrelated questions: How do societies remember histories of systemic violence? Who is excluded from such histories' cast of characters? And what are the political costs of selective remembering in the present? Building on insights from political theory, social epistemology, and feminist and critical race theory, Mihai argues that a double erasure often structures hegemonic narratives of complex violence: of widespread, heterogeneous complicity and of "impure" resistances, not easily subsumed to exceptionalist heroic models. In dialogue with care ethicists and philosophers of art, she then suggests that such narrative reductionism can be disrupted aesthetically through practices of "mnemonic care," that is, through the hermeneutical labor that critical artists deliver—thematically and formally—within communities' space of meaning. Empirically, the book examines both consecrated and marginalized artists who tackled the memory of Vichy France, communist Romania, and apartheid South Africa. Despite their specificities, these contexts present us with an opportunity to analyze similar mnemonic dynamics and to recognize the political impact of dissenting artistic production. Crossing disciplinary boundaries, the book intervenes in debates over collective responsibility, historical injustice, and the aesthetics of violence within political theory, memory studies, social epistemology, and transitional justice.