Political Hegemony and Social Complexity: Mechanisms of Power After Gramsci

چگونه می توانیم قدرت را در دنیایی با پیچیدگی روزافزون درک کنیم؟ این کتاب پیشنهاد می‌کند که ما می‌توانیم این کار را با بازاندیشی در نظریه و عمل هژمونی سیاسی از طریق منابع نظریه پیچیدگی انجام دهیم. با در نظر گرفتن درک گرامشی از هژمونی به عنوان نقطه شروع، این کتاب استدلال می‌کند که پیچیدگی‌های قدرت معاصر را می‌توان با به کارگیری مفاهیم برگرفته از نظریه پیچیدگی، مانند ظهور، خود سازمان‌دهی، فراپایداری و استقرار مولد ترسیم کرد. این کتاب با تکیه بر جامعه شناسی انتقادی واقع گرایانه، فلسفه تحلیلی علم، فلسفه های مارکسیستی و قاره ای، و تفکر نئولیبرالی و آنارشیستی، گزارشی اصیل از پیچیدگی اجتماعی ایجاد می کند. سپس عناصر هژمونی گرامشی را ترسیم می کند که از قبل با مفاهیم پیچیدگی، مانند توازن نیروها، عقل سلیم و بلوک تاریخی همسو هستند. بر این اساس، کتاب قبل از استفاده از این نظریه برای تفسیر ماهیت قدرت نئولیبرالیسم از سال 2008، ابعاد مختلف قدرت هژمونیک پیچیده را بیان می کند.

How can we understand power in a world of ever-growing complexity? This book proposes that we can do so by rethinking the theory and practice of political hegemony through the resources of complexity theory. Taking Gramsci’s understanding of hegemony as its starting point, the book argues that the intricacies of contemporary power can be mapped by applying concepts drawn from complexity theory, such as emergence, self-organisation, metastability, and generative entrenchment. It develops an original account of social complexity, drawing upon critical realist sociology, analytic philosophy of science, Marxist and continental philosophies, and neoliberal and anarchist thought. It then draws out the elements of Gramscian hegemony that already align with complexity concepts, such as the balance of forces, common sense, and the historic bloc. On this basis, the book sets out the different dimensions of complex hegemonic power before using this theory to interpret the nature of the power of neoliberalism since 2008.