Points...: Interviews, 1974-1994 (Meridian: Crossing Aesthetics)

این جلد بیست و سه مصاحبه را در طول دو دهه گذشته توسط ژاک دریدا گردآوری می کند. این وسعت فوق‌العاده دغدغه‌های او را نشان می‌دهد و به موضوعاتی مانند آموزش فلسفه، تفاوت‌های جنسی و هویت زنانه، رسانه‌ها، ایدز، زبان و ترجمه، ملی‌گرایی، سیاست، و زندگی اولیه دریدا و تاریخ نوشته‌هایش می‌پردازد. اغلب، مانند مصاحبه در مورد هایدگر، یا در مورد مواد مخدر، یا در مورد ماهیت شعر، این مصاحبه ها نه تنها مقدمه ای برای بحث های دیگر است، بلکه چیزی را که در هیچ جای دیگری در آثار او وجود ندارد، ارائه می دهد.

چه زمانی انجام شد. گفتمان فمینیستی به یک ملاحظات ضروری برای ساختارشکنی تبدیل می شود؟ چه تأثیری بر کار دریدا از یهودی الجزایری بودن او در طول جنگ جهانی دوم داشت؟ آیا بین نگرش مبتنی بر زبان مانند آنچه در ساختارشکنی یافت می‌شود و مدل‌های انتقادی سوبژکتیویته‌محور مانند مدل‌هایی که فوکو و لاکان ایجاد کرده‌اند، شکافی ریشه‌کن‌ناپذیر وجود دارد؟ به چنین سؤالاتی با دقت و شدت پاسخ داده می شود.

سبک شفاهی دریدا صبور، سخاوتمندانه و مفید است. لحن او با پرسش‌کننده‌ها و موضوع متفاوت است - ستیزه‌جو، بازیگوش، استراتژیک، پرشور، تحلیل‌گر: گاهی اوقات می‌توان تفاوت در مدولاسیون را در یک گفتگو شنید. غیررسمی بودن فرآیند مصاحبه اغلب منجر به موجزترین و واضح ترین توضیحاتی می شود که می توان از بسیاری از مهم ترین و تأثیرگذارترین جنبه های اندیشه دریدا یافت. شانزده مورد از مصاحبه‌ها برای اولین بار در اینجا به زبان انگلیسی ظاهر می‌شوند، از جمله مصاحبه‌ای که مخصوصاً برای این جلد انجام شده است، در مورد تبادل نامه‌های اخیر در New York Review of Books.

This volume collects twenty-three interviews given over the course of the last two decades by Jacques Derrida. It illustrates the extraordinary breadth of his concerns, touching upon such subjects as the teaching of philosophy, sexual difference and feminine identity, the media, AIDS, language and translation, nationalism, politics, and Derrida's early life and the history of his writings. Often, as in the interview on Heidegger, or that on drugs, or on the nature of poetry, these interviews offer not only an introduction to other discussions, but something available nowhere else in his work.

When did feminist discourse become an indispensable consideration for deconstruction? What was the impact on Derrida's work of his being an Algerian Jew growing up during World War II? Is there an ineradicable gap between language-based attitude such as those found in a deconstruction and subjectivity-oriented critical models such as those developed by Foucault and Lacan? Such questions as these are answered with great thoughtfulness and intensity.

Derrida's oral style is patient, generous, and helpful. His tone varies with the questioners and the subject matter―militant, playful, strategic, impassioned, analytic: difference in modulation can sometimes be heard within the same dialogue. The informality of the interview process frequently leads to the most succinct and lucid explications to be found of many of the most important and influential aspects of Derrida's thought. Sixteen of the interviews appear here for the first time in English, including an interview, conducted especially for this volume, concerning the recent exchange of letters in the New York Review of Books.