Poetry in motion : the mobility of lyrics and languages in the European Middles Ages

دسته بندی: ادبیات
ویرایش:  
نویسندگان: Murray. David Alexander  
سری: PhD Dissertation 
 
ناشر: King’s College 
سال نشر: 2015 
تعداد صفحات: 293 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

غزل در بسیاری از تاریخ های ادبی به عنوان پایه و اساس سنت بومی اروپایی ممتاز است. برای قرون وسطایی، این بیانی خاص بود، فراتر از مرزهای گفتمان عادی، ارزش نقد، انتشار و حفظ دقیق را داشت. آواز درباری که با یا از طریق موسیقی، که تحرک و حرکت آن با متون نوشتاری متفاوت است، بخشی از یک پدیده فرهنگی رایج در بیشتر اروپای غربی بود. ظهور غزل درباری، فرهنگ شعری مشترکی را ایجاد کرد که در آن غزل آزادانه بین و در میان نهادهای ژئوپلیتیکی حرکت می کرد، جایی که دانش شعر «خارجی» چندان غیرعادی نبود. بنابراین، شعر قرون وسطی مفاهیم مدرن از مرزهای هنجاری را به چالش می کشد: تنظیم مجدد لازم موضوع این تحقیق است. این به ویژه به مرزهای زبانی مربوط می شود: این مرزها طبیعتاً به اندازه کافی با مرزهای امروزی متفاوت است و نیاز به بررسی دقیق تر این است که چه زبان هایی در محافل ادبی در قرون وسطی بودند یا می توانستند باشند. مطالب مورد بررسی بر روی ادبیات اکسیتان و فرانسوی قدیم بین سالهای قبل از میلاد متمرکز است. 1140 و 1350، اما به آثاری که در نواحی ایتالیایی و آلمانی زبان، و گهگاه به متون کاتالانی، لاتین و انگلیسی میانه تولید شده اند نیز اشاره قابل توجهی دارد. هدف من بررسی حالت‌های متفاوتی است که غزل و فرم‌های غنایی در اروپای قرون وسطی حرکت می‌کردند و الگوهای عبور و رویارویی با مرزهای زبانی را، هم در ترکیب و هم در انتقال MS بعدی، پیشنهاد می‌کردند. هر نوع تحرک (contrcifactum، شعر چند زبانه، درهم‌آمیزی غزل، ترجمه، و پذیرش زبان‌های «خارجی») در پژوهش‌های قبلی یک موضوع بحث واحد را تشکیل داده است. بنابراین، نوآوری این اثر است که آنها را گرد هم می آورد تا شرحی غنی تر از فرهنگ غنایی اروپا در قرون وسطی ارائه دهد.

زمینه شعری چندمرکزی پدیدار می شود که بر روی اروپای زبان ها و ادبیات استاندارد ملی نمی گنجد. ، اما جایی که مهم ترین زبان، زبان خود غزل درباری بود.

Lyric poetry is privileged in many literary histories as the foundation of the European vernacular tradition. For medievals it was a particularized expression, beyond the bounds of normal discourse, worth careful critique, dissemination, and preservation. Transmitted with or via music, whose mobility and mouvance differs from that of written texts, courtly song was part of a cultural phenomenon common to most of Western Europe. The rise of the courtly lyric created a common poetic culture in which lyric poetry moved freely between and across geopolitical entities, where knowledge of 'foreign' poetry was far from unusual. Medieval poetry thus challenges modern conceptions of normative boundaries: the requisite recalibration is the subject of this investigation. It is concerned especially with linguistic boundaries: these differ, naturally enough, from modern ones, and invite closer examination of what languages were or could be in literary circles in the High Middle Ages. The material examined centres on Occitan and Old French literature between c. 1140 and 1350, but also makes substantial reference to works produced in Italian and German-speaking areas, and, occasionally, to Catalan, Latin and Middle English texts. My aim is to examine the different modes in which lyric poetry and lyrical forms moved around medieval Europe, suggesting patterns of crossing and confronting linguistic boundaries, both in their composition and their subsequent MS transmission. Each variety of mobility (contrcifactum, multilingual poetry, lyric intercalation, translation, and the adoption of 'foreign' languages) has formed in previous scholarship a single topic of discussion. It is thus the novelty of this work to bring them together in order to give a richer account of European lyrical culture in the Middle Ages.

There emerges a polycentric poetic field which does not map onto the Europe of standard national languages and literatures, but where the most important language was that of the courtly lyric itself.