Plowed Under: Agriculture and Environment in the Palouse

در Ploughed Under، اندرو پی دافین تغییر منطقه پالوز در واشنگتن و آیداهو را از زمینی که تصور می‌شد غیرقابل استفاده و غیرمولد به نظر می‌رسید به بهشت ​​کشاورزی تولیدکننده ثروت، ردیابی می‌کند و عواقب حاصل از این پیشرفت را می‌سنجید. در طول قرن بیستم، Palouse مترادف با گندم شد و منظره به طور غیرقابل برگشتی تغییر کرد. در سپیده دم قرن بیست و یکم، پوشش گیاهی بومی تقریباً وجود ندارد، آب نهرها آنقدر کثیف است که اغلب حتی برای دام ها نیز مناسب نیست، و 94 درصد از کل زمین ها به کشاورزی تبدیل شده است.

تجاری. کشاورزی همچنین یک تغییر اکولوژیکی کمتر محسوس ایجاد کرد: فرسایش خاک. در حالی که در کشاورزی صنعتی در سراسر کشور رایج است، از دست دادن خاک سطحی واکنش های سیاسی و اجتماعی متفاوتی را در پالوز برانگیخت. کشاورزان سراسر کشور به آزادی و استقلال خود افتخار می‌کنند، اما در Palouse، دافین نشان می‌دهد، این ذهنیت - بازمانده‌ای از گذشته قدیمی‌تر کشاورزی - به حد افراط کشیده شده است و تا حدی مسئول مشکلات فرسایش است که از بدترین‌ها هستند. در کشور.

به امید ترسیم آینده ای بهتر و پایدارتر، دافین برای نگاهی صادقانه به سرزمین، مردم آن، تصمیمات آنها و پیامدهای آن تصمیمات بحث می کند. همانطور که او اشاره می کند، بحث بر سر استفاده از زمین نیست، بلکه بر سر این است که این کاربری چگونه به نظر می رسد و نتایج اجتماعی و زیست محیطی آن.

In Plowed Under, Andrew P. Duffin traces the transformation of the Palouse region of Washington and Idaho from land thought unusable and unproductive to a wealth-generating agricultural paradise, weighing the consequences of what this progress has wrought. During the twentieth century, the Palouse became synonymous with wheat, and the landscape was irrevocably altered. At the dawn of the twenty-first century, native vegetation is almost nonexistent, stream water is so dirty that it is often unfit for even livestock, and 94 percent of all land has been converted to agriculture.

Commercial agriculture also created a less noticeable ecological change: soil erosion. While common to industrial agriculture nationwide, topsoil loss evoked different political and social reactions in the Palouse. Farmers all over the nation take pride in their freedom and independence, but in the Palouse, Duffin shows, this mentality - a remnant of an older agrarian past - has been taken to the extreme and is partly responsible for erosion problems that are among the worst in the nation.

In the hope of charting a better, more sustainable future, Duffin argues for a candid look at the land, its people, their decisions, and the repercussions of those decisions. As he notes, the debate is not over whether to use the land, but over what that use will look like and its social and ecological results.