Playing Nature: Ecology in Video Games

یک کتاب جدید قوی به بررسی همپوشانی بین بحران زیست محیطی و بازی‌های ویدیویی می‌پردازد
 

بازی‌های ویدیویی ممکن است سرگرم‌کننده و منحرف‌کننده‌ای از زندگی روزمره باشند، اما آیا می‌توانند ادامه دهند. فراتر از قلمرو سرگرمی برای انجام یک کار جدی - مانند کمک به ما برای نجات سیاره؟ به عنوان یکی از مهمترین مسائل قرن بیست و یکم، زوال زیست محیطی ظاهراً در همه جا وجود دارد، اما به ندرت از طریق قلمرو بازی دیجیتال تعاملی مورد توجه قرار می گیرد. در Playing Nature، آلندا Y. چانگ روش های پیشگامانه ای را برای کشف این همپوشانی حیاتی ارائه می دهد.

با این استدلال که بازی ها باید به عنوان بخشی از پاسخ فرهنگی به بحران رو به رشد زیست محیطی درک شوند. بازی با طبیعت گفتگوها پیرامون مفاهیم و اصطلاحات کلیدی علم محیط زیست را آغاز می کند. چانگ راه‌های مختلفی را برای بازنگری در طبقه‌بندی بازی‌ها و نظریه‌های عاملیت پیشنهاد می‌کند و در عین حال شباهت‌های بنیادی شگفت‌انگیز بین بازی و کار علمی را آشکار می‌کند.

تطبیق برازنده نظریه رسانه‌های جدید با انتقادات محیطی، بازی طبیعت طیف هیجان انگیزی از بازی ها و اشکال هنری مرتبط، از جمله بازی های آنالوگ و دیجیتال تاریخی و معاصر، بازی های واقعیت جایگزین و افزوده، نمایشگاه های موزه، فیلم و داستان های علمی تخیلی را بررسی می کند. چانگ ایده‌های شگفت‌انگیز خود را در گفتگو با مطالعات رسانه‌ای برجسته و دانشمندان علوم انسانی محیط‌زیست مانند الکساندر گالووی، دونا هاراوی، و اورسولا هایسه قرار می‌دهد و در نهایت به بررسی آینده‌های زیست‌محیطی متعدد می‌پردازد - نه همه آنها دیستوپیک.

A potent new book examines the overlap between our ecological crisis and video games
 

Video games may be fun and immersive diversions from daily life, but can they go beyond the realm of entertainment to do something serious—like help us save the planet? As one of the signature issues of the twenty-first century, ecological deterioration is seemingly everywhere, but it is rarely considered via the realm of interactive digital play. In Playing Nature, Alenda Y. Chang offers groundbreaking methods for exploring this vital overlap.

Arguing that games need to be understood as part of a cultural response to the growing ecological crisis, Playing Nature seeds conversations around key environmental science concepts and terms. Chang suggests several ways to rethink existing game taxonomies and theories of agency while revealing surprising fundamental similarities between game play and scientific work.

Gracefully reconciling new media theory with environmental criticism, Playing Nature examines an exciting range of games and related art forms, including historical and contemporary analog and digital games, alternate- and augmented-reality games, museum exhibitions, film, and science fiction. Chang puts her surprising ideas into conversation with leading media studies and environmental humanities scholars like Alexander Galloway, Donna Haraway, and Ursula Heise, ultimately exploring manifold ecological futures—not all of them dystopian.