Plato's Timaeus and the Biblical Creation Accounts: Cosmic Monotheism and Terrestrial Polytheism in the Primordial History

افلاطون تیمائوس و حساب‌های خلقت کتاب مقدس استدلال می‌کند که خلقت جهان در پیدایش 1 و داستان اولین انسان‌ها در پیدایش 2-3 هر دو مستقیماً از روایت معروف افلاطون از منشأ جهان، زندگی فانی و شر استفاده می‌کنند که شامل بخش‌های مساوی علم، الهیات و اسطوره است.

این اولین کتابی است که به طور سیستماتیک گزارش های مربوط به آفرینش کتاب مقدس، خاور نزدیک باستان و یونان را با هم مقایسه می کند و نشان می دهد که پیدایش 1-3 به شدت مدیون تیمائوس و دیگر کیهان‌شناسی‌های فیلسوفان طبیعی یونان. این استدلال می کند که ایده یک خدای کیهانی یکتاپرست برای اولین بار در پیدایش 1 تحت تأثیر فلسفه افلاطون معرفی شد و این خالق کیهانی در اصل از خدایان زمینی کمتر، از جمله یهوه، که در جای دیگری در پیدایش ظاهر می شوند، متمایز بود. استفاده از کریتیاس افلاطون، دنباله تیمائوس را در داستان‌های مربوط به باغ عدن نشان می‌دهد. ازدواج درونی \"پسران خدا\" و دختران انسانها و سیل کتاب مقدس. این کتاب با تکیه بر نوشته‌های افلاطون و دیگر منابع یونانی یافت شده در کتابخانه بزرگ اسکندریه، تاریخ متأخر و پیشینه هلنیستی پیدایش 1-11 را تأیید می‌کند.

این مطالعه یک مطالعه جذاب ارائه می‌دهد. رویکردی به پیدایش که دانشجویان و محققان را در مطالعات کتاب مقدس و کلاسیک، فلسفه و روایات خلقت مورد علاقه قرار می دهد.

Plato’s Timaeus and the Biblical Creation Accounts argues that the creation of the world in Genesis 1 and the story of the first humans in Genesis 2-3 both draw directly on Plato’s famous account of the origins of the universe, mortal life and evil containing equal parts science, theology and myth.

This book is the first to systematically compare biblical, Ancient Near Eastern and Greek creation accounts and to show that Genesis 1-3 is heavily indebted to Plato’s Timaeus and other cosmogonies by Greek natural philosophers. It argues that the idea of a monotheistic cosmic god was first introduced in Genesis 1 under the influence of Plato’s philosophy, and that this cosmic Creator was originally distinct from the lesser terrestrial gods, including Yahweh, who appear elsewhere in Genesis. It shows the use of Plato’s Critias, the sequel to Timaeus, in the stories about the Garden of Eden, the intermarriage of "the sons of God" and the daughters of men, and the biblical flood. This book confirms the late date and Hellenistic background of Genesis 1-11, drawing on Plato’s writings and other Greek sources found at the Great Library of Alexandria.

This study provides a fascinating approach to Genesis that will interest students and scholars in both biblical and classical studies, philosophy and creation narratives.