Plato's Philosophy of Science

این کتاب به دنبال ارزیابی مجدد دیدگاه افلاطون در مورد چگونگی بررسی و توضیح جهان طبیعی، استدلال می‌کند که بسیاری از اتهامات رایج علیه افلاطون (بی‌علاقگی، جهل، رد مشاهدات) بی‌اساس است و افلاطون دارای یک سری موارد مهم است. و انتقادات قانع کننده از اتم گرایان اولیه و سایر فیزیولوژیها. دیدگاه های او در مورد علم، و به طور خاص در مورد ستاره شناسی و کیهان شناسی، به شیوه های جالبی توسعه یافته است. همچنین استدلال می‌کند که افلاطون را می‌توان به‌عنوان کسی دانست که با مبانی رئالیسم علمی دست و پنجه نرم می‌کند، و او دلایل معرفت‌شناختی، کیهانی و نومولوژیک جالبی برای رویکرد غایت‌شناختی خود دارد.

Seeking to reassess Plato's views on how we might investigate and explain the natural world, this book argues that many of the common charges against Plato (disinterest, ignorance, dismissal of observation) are unfounded, and that Plato had a series of important and cogent criticisms of the early atomists and other physiologoi. His views on science, and on astronomy and cosmology in particular, develop in interesting ways. It also argues that Plato can best be seen as someone who is struggling with the foundations of scientific realism, and that he has interesting epistemological, cosmological and nomological reasons for his teleological approach.