Placenta as a Model and a Source

پیش‌گفتار \"کتاب یک جلسه\" اغلب بهانه‌ای برای ستایش، موعظه یا حتی یک عذرخواهی است - و گاهی اوقات ترکیبی از هر سه. در حالی که سنت‌های خاصی در این جلد کنار گذاشته شده‌اند، الگوی استاندارد برای پیش‌گفتار مزایای خود را دارد، بنابراین در اینجا حداقل به سنت - هرچند به ترتیب معکوس از آنچه در بالا گفته شد- پایبند خواهد بود. این عذرخواهی را می توان به طور خلاصه رد کرد، زیرا ویراستاران در مقدمه کلی خود توضیح داده اند که این کتاب یک جلسه نیست. تنها چیزی که در اینجا اضافه می شود، شرحی از شیوه عمل است. با آگاهی از اینکه صحبت کردن و نوشتن فعالیت‌های متفاوتی هستند که نیاز به ارائه اجاره متفاوتی دارند، از هر شرکت‌کننده خواسته شد تا فیلمنامه‌ای را برای انتشار آماده کند که شبیه آن چیزی باشد که فقط در طرح کلی درباره آن صحبت می‌کند. ممکن است در نتیجه مقالات فاقد جزئیات باشند و تحت برخی از عناوین کلاسیک نوشته های علمی نازک باشند. بنابراین از خواننده نیز خواسته می شود که این را بپذیرد و به جای آن به مفاهیم و ایده های موجود در آن توجه کند. حتی ممکن است این نوع ارائه در نهایت منجر به چیزی کمتر زودگذر از کتاب مجموعه مقالات کنفرانس استاندارد شود. انتقاد از مجموعه مقالات کنفرانس و نوع جلساتی که باعث ایجاد این آثار کم دوست‌داشتنی می‌شود، پدیده جدیدی نیست.

The foreword to the "book of a meeting" is often an excuse for a paen of praise, a homily, or even an apologia - and sometimes a combination of all three. While certain traditions have been dispensed with in this volume the standard pattern for the foreword has its advantages, so here at least tradition will be adhered to - though in reverse order from that stated above. It The apologia can be dismissed briefly, for the editors have explained in their General Introduction that this is not the book of a meeting. All that remains to be added here is a description of the modus operandi. Being aware that speaking and writing are different activities requiring diffe­ rent presentation, each participant was asked to prepare a script for publication resembling what he would speak about only in outline. It may be that as a result the essays lack detail and are thin under some of the classical headings of scientific writing. So the reader, in turn, is asked to accept this and give his attention instead to the concepts and ideas contained therein. It may even come about that this kind of presentation will in the end result in something less ephemeral than the standard conference proceedings book. Criticism of conference proceedings and the type of meetings that give rise to these little-loved tomes is not a new phenomenom.