Physiology and Pharmacology of Biological Rhythms

بر اساس هر معیاری، تحقیقات در کرونوبیولوژی به طور کلی و کرونوفارماکولوژی به طور خاص به سرعت در سال های اخیر گسترش یافته است. این گسترش با شناسایی فزاینده توسط افرادی که خارج از حوزه مربوط به ارتباط و اهمیت پیشرفت‌های اخیر در chronobiology هستند، همراه شده است. پیشرفت در دو زمینه عمدتاً مسئول بوده است. اول، استفاده از طیف کامل تکنیک های مدرن در زیست شناسی رفتاری، عصبی-شیمیایی و مولکولی، درک ما از مکانیسم های ساعت اولیه را تا حد زیادی بهبود بخشیده است. در چندین گونه اساس ژنتیکی ساعت شبانه روزی به تدریج مشخص می شود. تصویر کاملی از ساختار عصبی شیمیایی و عصبی آناتومیک ساعت پستانداران در حال ظهور است و الگوی پیچیده ای از مکانیسم های کنترلی شامل مکانیسم های ساعت درون زا و زیتگبرهای نوری و غیرفوتیک در نتیجه مطالعات رفتاری ساخته می شود. ثانیاً، به موازات این پیشرفت‌های هیجان‌انگیز در علوم پایه، کاربردهای بالینی به طور متقاعدکننده‌ای در زمینه‌های عمومی فارماکولوژی و پزشکی و همچنین در زمینه‌های خاص، مانند جت لگ، سندرم ناسازگاری در شیفت کاری، نابینایی و سیستم قلبی عروقی نشان داده می‌شوند. بنابراین زمان مناسبی است تا پیشرفت‌ها در زمینه داروسازی کرونوفارماکولوژی را مرور کنیم و برخی از پیشرفت‌ها و چشم‌اندازهای هیجان‌انگیز را به خوانندگانی فراتر از محدودیت‌های معرفتی کرونوبیولوژیکی معرفی کنیم. بنابراین، این جلد عمدتاً برای فارماکولوژیست - اعم از پایه، کاربردی یا بالینی - که متخصص کرونوبیولوژی نیست، است.

Measured by any criteria, research in chronobiology in general and chronopharmacology in particular has expanded rapidly in recent years. This expansion has been paralleled by an increasing recognition by those outside the field of the relevance and significance of recent developments in chronobiology. Advances in two areas have been chiefly responsible. First, application of the full range of modern techniques in behavioral, neurochemical, and molecular biology have greatly improved our understanding of basic clock mechanisms. In several species the genetic basis of the circadian clock is being progressively delineated. A complete picture of the neurochemical and neuroanatomical structure of the mammalian clock is emerging and the complex pattern of control mechanisms involving endogenous clock mechan­ isms and photic and nonphotic zeitgebers is being built up as a result of behavioral studies. Secondly, in parallel with these exciting developments in basic science, clinical applications are being convincingly demonstrated in the general fields of pharmacology and medicine as well as in specific areas, e.g., jet lag, shiftwork maladaption syndrome, blindness, and cardiovascular system. It is therefore an opportune time to review progress in the field of chronopharmacology and to introduce some of the exciting developments and prospects to a readership beyond the confines of the chronobiological cognoscenti. This volume is therefore aimed primarily at the pharmacologist - whether basic, applied, or clinical-who is not a specialist in chronobiology.