Photopolymerizable Porous Polyorganophosphazenes: Degradable Matrices for Tissue Engineering

Tamara Bernadette Aigner مجموعه ای از پلی (ارگانوفسفازن) زیست سازگار و زیست تخریب پذیر را طراحی کرد. به منظور تطبیق خواص بیولوژیکی و شیمیایی آنها، او این ماکرومولکول ها را با افزودن بخش های عملکردی از طریق شیمی تیول-ان اصلاح کرد. نویسنده از همان فتوشیمی برای اتصال عرضی برای به دست آوردن یک شبکه مکانیکی پایدار استفاده کرد. او همچنین نرخ تخریب ماتریس و همچنین خواص مکانیکی را با افزودن مواد ترکیبی تغییر داد و یک ماتریس متخلخل را ایجاد کرد که برای تهاجم و ارتباط سلولی لازم است، با روش تازه توسعه‌یافته‌ای که به تازگی ایجاد شده است. بنابراین، یک سیستم هیبریدی مدولار ایجاد شد که قادر است با ریزمحیط‌های مختلف بر اساس نوع بافت سازگار شود.

Tamara Bernadette Aigner designed a set of biocompatible and biodegradable poly(organophosphazenes). In order to tailor their biological and chemical properties, she further modified these macromolecules by adding functional moieties via thiol-ene chemistry. The author used the same photochemistry for crosslinking to obtain a mechanically stable network. She further altered the degradation rate of the matrix as well as the mechanical properties by adding blending agents and created a porous matrix, which is necessary for cell invasion and communication, by a newly developed photocrosslinking particulate-leaching method. Thus, a modular hybrid system was established which is able to adapt to different microenvironments based upon tissue type.