Photography, Allegory, and Labor

دسته بندی: عکس
ویرایش:  
نویسندگان: Edwards S.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 8 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 52,000

مقاله منتشر شده در «Art Journal» - 1996 - Vol. 55 — شماره 2 (رویکردهای اخیر به فرهنگ بصری قرن 19، تابستان) — صفحات 38-44. داستانی در مورد عکاسی وجود دارد که همه ما آن را می شناسیم. . این داستان تراش عکاسی است که به عنوان یک هنر زیبا در نظر گرفته شود. داستان حاکی از آن است که پس از شکست‌های متعدد و مسیرهای کاذب، پرچم عکاسی در نهایت محکم بر قله هنر کاشته شد. مشکل آنقدر اشتباه بودن این داستان نیست، بلکه این است که بخشی از یک روایت بسیار پیچیده تر است. عکاسی یک حالت آلوتروپیک نمایش بود و هست که مانند عنصر کربن به دو شکل متفاوت وجود دارد. این نیز هر دو شکل گرانبها و رایج خود را دارد زیرا تصویر هنری برجسته و سند مبتذل دو بخش از یک روند تاریخی را تشکیل می دهند. گزارش کافی از عکاسی در قرن نوزدهم باید این وجود دوگانه را منعکس کند. برای انجام این کار، داستان سنتی هنر عکاسی دست نخورده باقی نخواهد ماند. این مقاله می‌خواهد عکاسی را به روی مجموعه‌ای از پرسش‌های تاریخی گسترده‌تر و عمیق‌تر از آنچه که توسط داستان آشنای ارتباط آن با هنر ارائه می‌شود، بگشاید. به طور خاص، من نگران استفاده از نمونه عکاسی به منظور بررسی روایات نوظهور صنعت در انگلستان قرن نوزدهم هستم. با مطالعه به این روش، عکاسی ما را مستقیماً به موضوعات جوهری هدایت می‌کند، یعنی به طبقه‌بندی دانش صنعتی و ارتباط آن با فتیشیسم کالاها.

Article published in the «Art Journal» — 1996 — Vol. 55 — No. 2 (Recent Approaches to 19th-Century Visual Culture, Summer) — pp. 38-44. There is a story about photography that we all know. It is the tale of photography'ss truggle to be regarded as a fine art. After numerous setbacks and false paths, the story suggests, the banner of photography was eventually planted firmly on the pinnacle of art. The problem is not so much that this tale is wrong, but rather that it is one part of a much more complex narrative. Photography was, and is, an allotropic mode of representation that, like the element carbon, exists in two different forms. It too has both its precious and commonplace forms because the elevated art picture and the vulgar document make up two parts of a historical process. An adequate account of photography in the nineteenth century must reflect this dual existence. To do so will not leave the traditional story of photographic art untouched. This essay seeks to open out photography onto a series of wider and deeper historical questions than those offered by the familiar tale of its relation to art. In particular, I am concerned with deploying the example of photography in order to examine the emerging narratives of industry in nineteenth-century England. Studied in this manner, photography will lead us directly into matters of substance-namely, into the taxonomy of industrial knowledge and its relation to the fetishism of commodities.