Photodisintegration of the Deuteron: A Review of Theory and Experiment

بیش از 50 سال پیش، در سال 1934، Chadwick و Goldhaber (ChG 34) مقاله ای تحت عنوان \"A \"Auclear Photo-effect\": Disintegration of Diplon by -y-Rays.\"l در مقدمه منتشر کردند: آنها اشاره کردند. \"بر اساس قیاس با تحریک و یونیزاسیون اتم ها توسط نور، می توان انتظار داشت که هر هسته پیچیده ای باید توسط پرتوهای -y با انرژی مناسب برانگیخته یا \"یونیزه\" شود، و علاوه بر این: \"هیدروژن سنگین بود. به عنوان عنصری که ابتدا باید مورد بررسی قرار گیرد، انتخاب شد، زیرا دیپلون دارای نقص جرمی کوچکی است و همچنین به این دلیل که ساده‌ترین سیستم هسته‌ای است و خواص آن در نظریه هسته‌ای به اندازه هیدروژن در نظریه اتمی مهم است. تقریباً در همان زمان، در سال 1935، اولین مقاله نظری در مورد جداسازی نوری دوترون با عنوان \"نظریه کوانتومی دیپلون\" توسط بته و پیرلز (BeP 35) ظاهر شد. بی‌اهمیت نیست که این دو مقاله نشان‌دهنده شروع فیزیک فوتو هسته‌ای به طور کلی است و به طور خاص بر نقش ویژه‌ای که سیستم دو جسمی از آن زمان در فیزیک هسته‌ای ایفا کرده و هنوز هم دارد، تأکید می‌کند. یک جریان ثابت از مقالات تجربی و نظری در مورد تجزیه عکس دوترون و واکنش معکوس آن، ضبط n-p، نشان دهنده علاقه مداوم به این فرآیند اساسی است (شکل 1.1 را ببینید).

More than 50 years ago, in 1934, Chadwick and Goldhaber (ChG 34) published a paper entitled "A 'Nuclear Photo-effect': Disintegration of the Diplon by -y-Rays."l in the introduction: They noted "By analogy with the excitation and ionisation of atoms by light, one might expect that any complex nucleus should be excited or 'ionised', that is, disintegrated, by -y-rays of suitable energy", and furthermore: "Heavy hydrogen was chosen as the element first to be examined, because the diplon has a small mass defect and also because it is the simplest of all nuclear systems and its properties are as important in nuclear theory as the hydrogen is in atomic theory". Almost at the same time, in 1935, the first theoretical paper on the photodisinte­ gration of the deuteron entitled "Quantum theory of the diplon" by Bethe and Peierls (BeP 35) appeared. It is not without significance that these two papers mark the be­ ginning of photonuclear physics in general and emphasize in particular the special role the two-body system has played in nuclear physics since then and still plays. A steady flow of experimental and theoretical papers on deuteron photo disintegration and its inverse reaction, n-p capture, shows the continuing interest in this fundamental process (see fig. 1.1).