Philosophy in Stan Brakhage's Dog Star Man: World, Metaphor, Interpretation

این کتاب نشان می‌دهد که چگونه می‌توان یک شاهکار سینمای تجربی را از طریق هرمنوتیک دنیای فیلم تفسیر کرد. این کتاب به عنوان کاربرد روش شناسی ریکوری در یک فیلم غیرروایی، مفهوم بنیادی جهان فیلم را زیر سوال می برد. مرد ستاره سگی استن براخاج که ریشه محکمی در زمینه سینمای تجربی دارد، بر اساس ساختار روایی و بازنمایی شخصیت‌ها، مکان‌ها و رویدادها ساخته نشد، بلکه بر اساس پیش‌فرض‌های بسیار متفاوت ساخته شد. تکنیک هایی که براخاژ روی سلولوئید کار کرد و از فریم ها به عنوان بوم استفاده کرد و همچنین انتخاب او برای ساخت فیلم بدون دیالوگ و صدا، مترجم را ترغیب می کند که مستقیماً زبان فلسفی تصاویر متحرک را زیر سوال ببرد.

<// p>

This book shows how a masterpiece of experimental cinema can be interpreted through hermeneutics of the film world. As an application of Ricœurian methodology to a non-narrative film, the book calls into question the fundamental concept of the film world. Firmly rooted within the context of experimental cinema, Stan Brakhage’s Dog Star Man was not created on the basis of a narrative structure and representation of characters, places and events, but on very different presuppositions. The techniques with which Brakhage worked on celluloid and used frames as canvases, as well as his choice to make the film without dialogue and sound, exhort the interpreter to directly question the philosophical language of moving images.