Philosophy before the Greeks: The Pursuit of Truth in Ancient Babylonia

تشخیص فزاینده ای وجود دارد که فلسفه منحصر به غرب نیست و فقط با یونانیان کلاسیک شروع نشده است و فلسفه یونان تحت تأثیر سنت های خاور نزدیک بوده است. با این حال حتی امروزه نیز این فرض رایج وجود دارد که آنچه قبل از یونانیان آمده است «قبل از فلسفه» بوده است. استدلالی مبتکرانه مبنی بر اینکه برای سه هزار سال قبل از یونانیان، یکی از مردمان خاور نزدیک سنت غنی و پیچیده ای از فلسفه داشت که کاملاً شایسته این نام بود.

در قرن اول پیش از میلاد، دیودوروس مورخ یونانی اهل سیسیل بابلی ها را به خاطر تعهدشان به فلسفه ستود. با نشان دادن عدالت نظر دیودور، این اولین کتابی است که استدلال می کند فیلسوفان بابلی وجود داشته اند و آنها دانش را به طور سیستماتیک با استفاده از یک سیستم منطقی منسجم که ریشه در شیوه های خط میخی دارد مطالعه می کنند. ون دی میروپ رویکردهای بابلی به دانش را در سه حوزه آشکار می کند: مطالعه زبان، که در تحلیل کلام مکتوب اساس همه منطق را تشکیل می دهد. هنر پیشگویی که ارتباطات بین خدایان و انسان ها را تفسیر می کرد. و قواعد حقوقی، که تأیید می‌کردند که عدالت سلطنتی بر اساس حقیقت استوار است.

نتیجه یک تاریخ فکری بدیع از دنیای باستانی خاور نزدیک در طول قرن‌های متمادی است که در آن فیلسوفان بابلی از دانشمندان سراسر جهان الهام گرفتند. منطقه -- تا هزاره اول قبل از میلاد، زمانی که فروپاشی این سیستم جهان وطنی به دیگران، از جمله یونانی ها، امکان داد تا روش های جایگزین استدلال فلسفی را توسعه دهند.

There is a growing recognition that philosophy isn't unique to the West, that it didn't begin only with the classical Greeks, and that Greek philosophy was influenced by Near Eastern traditions. Yet even today there is a widespread assumption that what came before the Greeks was "before philosophy." In Philosophy before the Greeks, Marc Van De Mieroop, an acclaimed historian of the ancient Near East, presents a groundbreaking argument that, for three millennia before the Greeks, one Near Eastern people had a rich and sophisticated tradition of philosophy fully worthy of the name.

In the first century BC, the Greek historian Diodorus of Sicily praised the Babylonians for their devotion to philosophy. Showing the justice of Diodorus's comment, this is the first book to argue that there were Babylonian philosophers and that they studied knowledge systematically using a coherent system of logic rooted in the practices of cuneiform script. Van De Mieroop uncovers Babylonian approaches to knowledge in three areas: the study of language, which in its analysis of the written word formed the basis of all logic; the art of divination, which interpreted communications between gods and humans; and the rules of law, which confirmed that royal justice was founded on truth.

The result is an innovative intellectual history of the ancient Near Eastern world during the many centuries in which Babylonian philosophers inspired scholars throughout the region--until the first millennium BC, when the breakdown of this cosmopolitan system enabled others, including the Greeks, to develop alternative methods of philosophical reasoning.