Philosophy, Science, Education and Culture

جریان‌هایی مانند ساخت‌گرایی معرفت‌شناختی و اجتماعی، پست‌مدرنیسم، و اشکال خاصی از چندفرهنگ‌گرایی که در دهه‌های گذشته در محافل آموزش علوم مد شده بودند، توجه به تحقیق انتقادی را به عنوان هدف اصلی آموزش از دست دادند. در این کتاب ما گزارشی از آموزش ارائه می‌کنیم که تحقیق انتقادی را در هسته اصلی آموزش به طور کلی و آموزش علوم به طور خاص قرار می‌دهد. از آنجایی که علم نمونه پارادایم تحقیق انتقادی را تشکیل می دهد، ماهیت علم را توضیح می دهیم، توجه ویژه ای به روش شناسی علمی و مدل سازی علمی می کنیم و در عین حال ارتباط آنها را در کلاس درس نشان می دهیم. ما از یک روایت جهان‌شمولی، عقل‌گرا و عین‌گرایانه از علم در برابر دیدگاه‌های معرفت‌شناختی و ساخت‌گرای اجتماعی، رویکردهای پست مدرنیستی و گزارش‌های چندفرهنگی معرفتی دفاع می‌کنیم.

Currents such as epistemological and social constructivism, postmodernism, and certain forms of multiculturalism that had become fashionable within science education circles in the last decades lost sight of critical inquiry as the core aim of education. In this book we develop an account of education that places critical inquiry at the core of education in general and science education in particular. Since science constitutes the paradigm example of critical inquiry, we explain the nature of science, paying particular attention to scientific methodology and scientific modeling and at the same time showing their relevance in the science classroom. We defend a universalist, rationalist, and objectivist account of science against epistemological and social constructivist views, postmodernist approaches and epistemic multiculturalist accounts.