Philosophical Papers 1913–1946: With a Bibliography of Neurath in English

نوشته‌های فلسفی اتو نورات، و مضامین اصلی آن‌ها، بارها توسط کارنپ در مقاله زندگی‌نامه‌ای خود، توسط آیر و موریس و کرافت دهه‌ها پیش، توسط هالر و هگسلمان و نمت و دیگران در سال‌های اخیر توصیف شده است. بینش‌های نورات چقدر خارق‌العاده بود، حتی زمانی که شاید بیشتر به‌عنوان حدس‌ها، ابهام‌ها، فرضیه‌های فلسفی، ابزارهایی برای استفاده و استفاده در کارگاه عملی زندگی تلقی می‌شد. و چقدر باهوش بود چند مثال ممکن است مفید باشد: (1) سخنرانی نورات در سال 1912 درباره نقد مفهومی ایده حداکثر لذت [ON 50] اساساً توسعه جنبه‌های اخلاق تحلیلی در اواسط قرن را پیش‌بینی می‌کند. (2) مقاله Neurath در سال 1915 در مورد فرضیه های جایگزین و سیستم های فرضیه ها، در علم اپتیک فیزیکی [ON 81] شرح روشنی از تئوری های برخوردی نور توسعه یافته تاریخی، احتمالات بیشتر ناشناخته آنها، و احتمالات ضمنی ارائه می دهد. بقای تئوری در علم، همه در چارچوب او که نه تنها از کارهای کاملاً مشابه کوهن که سال‌ها بعد انجام شد، بلکه از دایره وین نیز پیشی گرفت. (3) مقاله بعدی نورات در سال 1916 به بررسی نارسایی‌های تلاش‌های مختلف برای طبقه‌بندی سیستم‌های فرضیه‌ها [ON 82، و این جلد] می‌پردازد، و مفهومی پیشگام از وظیفه فرانظری فلسفه علمی ارائه می‌دهد.

The philosophical writings of Otto Neurath, and their central themes, have been described many times, by Carnap in his authobiographical essay, by Ayer and Morris and Kraft decades ago, by Haller and Hegselmann and Nemeth and others in recent years. How extraordinary Neurath's insights were, even when they perhaps were more to be seen as conjectures, aperfus, philosophical hypotheses, tools to be taken up and used in the practical workshop of life; and how prescient he was. A few examples may be helpful: (1) Neurath's 1912 lecture on the conceptual critique of the idea of a pleasure maximum [ON 50] substantially anticipates the development of aspects of analytical ethics in mid-century. (2) Neurath's 1915 paper on alternative hypotheses, and systems of hypotheses, within the science of physical optics [ON 81] gives a lucid account of the historically-developed clashing theories of light, their un­ realized further possibilities, and the implied contingencies of theory survival in science, all within his framework that antedates not only the quite similar work of Kuhn so many years later but also of the Vienna Circle too. (3) Neurath's subsequent paper of 1916 investigates the inadequacies of various attempts to classify systems of hypotheses [ON 82, and this volume], and sets forth a pioneering conception of the metatheoretical task of scientific philosophy.