Philosophic pride : Stoicism and political thought from Lipsius to Rousseau

غرور فلسفی اولین نگاه تمام عیار به جایگاه اساسی رواقی گری در مبانی اندیشه سیاسی مدرن است. این کتاب که دوره ای از سیاست یوستوس لیپسیوس در سال 1589 تا امیل ژان ژاک روسو در سال 1762 را در بر می گیرد و بر استدلال هایی که از انگلستان، فرانسه و هلند سرچشمه می گیرند، تمرکز می کند، این کتاب به این موضوع می پردازد که چگونه نویسندگان سیاسی آن دوره با عقاید رواقیون رومی و یونانی که در آثار سیسرو، سنکا، اپکتتوس و مارکوس اورلیوس یافتند، درگیر بودند. کریستوفر بروک متون کلیدی را در زمینه تاریخی آنها بررسی می کند و توجه ویژه ای به تاریخ دانش کلاسیک و تاریخ نگاری فلسفه دارد.

بروک به تنش مداوم بین رواقی گری و سنت نقد ضد رواقی آگوستینی می پردازد که رواقی گرایی را فلسفه ای برای مغرورانی می دانست که شرایط سقوط کرده خود را انکار می کردند. غرور فلسفی با تمرکز بر استدلال‌هایی در روان‌شناسی اخلاقی پیرامون مبانی اجتماعی‌پذیری و عشق به خود، جزئیاتی را بیان می‌کند که چگونه تعامل با رواقی‌گرایی رومی، فلسفه سیاسی مدرن اولیه را شکل داد و تفاسیر جدیدی از لیپسیوس و روسو را همراه با تازه ارائه می‌کند. دیدگاه های اندیشه سیاسی هوگو گروتیوس و توماس هابز.

غرور فلسفی نشان می دهد که چگونه میراث رواقیون نقشی حیاتی در زندگی فکری اروپا در اوایل دوران مدرن داشته است.

Philosophic Pride is the first full-scale look at the essential place of Stoicism in the foundations of modern political thought. Spanning the period from Justus Lipsius's Politics in 1589 to Jean-Jacques Rousseau's Emile in 1762, and concentrating on arguments originating from England, France, and the Netherlands, the book considers how political writers of the period engaged with the ideas of the Roman and Greek Stoics that they found in works by Cicero, Seneca, Epictetus, and Marcus Aurelius. Christopher Brooke examines key texts in their historical context, paying special attention to the history of classical scholarship and the historiography of philosophy.

Brooke delves into the persisting tension between Stoicism and the tradition of Augustinian anti-Stoic criticism, which held Stoicism to be a philosophy for the proud who denied their fallen condition. Concentrating on arguments in moral psychology surrounding the foundations of human sociability and self-love, Philosophic Pride details how the engagement with Roman Stoicism shaped early modern political philosophy and offers significant new interpretations of Lipsius and Rousseau together with fresh perspectives on the political thought of Hugo Grotius and Thomas Hobbes.

Philosophic Pride shows how the legacy of the Stoics played a vital role in European intellectual life in the early modern era.