Phenomenology of Life from the Animal Soul to the Human Mind: Book I In Search of Experience

فرض بر این است که پدیدارشناسی استعلایی بر دوگانگی کلاسیک ذهن و بدن از نظر آگاهی غلبه کرده است، با این حال، با توجه به پیشرفت در مطالعات علمی، به نظر می رسد که عملکردهای بیولوژیکی مغز عملکردهای مهمی را که به طور سنتی به آگاهی نسبت داده می شود، مناسب می دانند. آیا واقعاً باید با تبیین تجربه انسانی در شیوه‌های حس‌بخش چندگانه آن از طریق عملکردهای فیزیولوژیکی مغز، ویژگی آگاهی انسان را از بین ببریم؟ مجموعه مطالعات حاضر به این پرسش حیاتی می‌پردازد که چنین تقلیل‌گرایی «طبیعی‌سازی» را از زوایای متعدد به چالش می‌کشد. در جستجوی ریشه‌های «تجربه‌ی خاص انسانی» (بومبالا)، حرکت در امتداد خط «حیوانیت و عقل» (گوستی-فرنسی)، «نگرش طبیعت‌گرا و نگرش شخصی» (ویلا-پتیت) و بسیاری از دیدگاه‌های دیگر، به یک پیشنهاد جدید برای توضیح تمایز کارکردی محقق از روش‌های آگاهانه می‌رسیم. ما به سرچشمه آن‌ها در رشته‌ی هستی‌آفرینی می‌رسیم که لوگوس زندگی را در «شفاف‌شدن تکاملی» (کارمن کوزما)، و در «احساس» به‌عنوان هسته اصلی تداوم غیرقابل تقلیل بیشتر (Tymieniecka) که دوگانگی‌ها و تقلیل‌گرایی‌ها را برطرف می‌کند، هدایت می‌کند.

Transcendental phenomenology presumed to have overcome the classic mind-body dichotomy in terms of consciousness, yet, according to progress in scientific studies, the biological functions of the brain seem to appropriate significant functions attributed traditionally to consciousness. Should we indeed dissolve the specificity of human consciousness by explaining human experience in its multiple sense-giving modalities through the physiological functions of the brain? The present collection of studies addresses this crucial question challenging such "naturalizing" reductionism from multiple angles. In search for the roots of "The Specifically Human Experience" (Bombala), moving along the line of "Animality and Intellection"(Gosetti-Ferencei), "Naturalistic Attitude and Personalistic Attitude"(Villela-Petit), and numerous other perspectives, we arrive at a novel proposal to explain the scholar functional differentiation of conscious modalities. We reach their source in the ontopoietic thread conducting the Logos of Life in its stepwise "Evolutive Unfolding"(Carmen Cozma), and in "sentience" as its quintessential core of further irreducible continuity (Tymieniecka) dispelling dichotomies and reductionisms.