Pharmakokinetik und -dynamik des intravenösen Anaesthetikums Propofol (Disoprivan®): Grundlagen für eine optimierte Dosierung

در این مطالعه، نویسنده اثرات خاص داروی جدید پروپوفول را بر روی سیستم عصبی مرکزی با استفاده از مدل‌سازی فارماکوکینتیک/فارماکودینامیک بررسی می‌کند. مدل سازی باید دوره زمانی اثر را به عنوان تابعی از سطوح خون در رابطه غیر خطی آنها با استراتژی های دوز مختلف توصیف کند. هدف از مطالعه استفاده از این مفهوم برای ایجاد مبنایی برای استفاده بهینه از پروپوفول در زمینه بیهوشی کامل داخل وریدی است. در عین حال، آزمایش بالینی یک داروی جدید از همان ابتدا در سطح منطقی انجام می شود، که با آنچه در غیر این صورت اغلب اتفاق می افتد متفاوت است، و توسط مدل های فارماکوکینتیک و داده های فارماکوکینتیک شکل می گیرد. بنابراین، از روش تجربی مبتنی بر "آزمایش و خطا" در توسعه ایده‌های دوز بالینی اجتناب می‌شود.

Der Autor untersucht in dieser Studie die spezifischen Wirkungen des neuen Pharmakons Propofol auf das zentrale Nervensystem durch pharmakokinetisch/-dynamische Modellbildung. Die Modellbildung soll den zeitlichen Verlauf der Wirkung in Abhängigkeit von den Blutspiegeln in ihrem nichtlinearen Zusammenhang bei verschiedenen Dosierungsstrategien beschreiben. Ziel der Untersuchung ist es, mit diesem Konzept die Grundlage für eine optimierte Anwendung von Propofol im Rahmen der totalen intravenösen Anästhesie zu schaffen. Gleichzeitig erfolgt damit die klinische Erprobung eines neuen Pharmakons, anders als sonst vielfach üblich, von Anfang an auf rationaler Ebene, die durch pharmakokinetische Modelle und pharmadynamische Daten gebildet wird. Somit wird ein auf Empirie beruhendes "trial and error"- Verfahren bei der Entwicklung von klinischen Dosierungsvorstellungen vermieden.