Perspectives on Mind

پدیدارشناسی و فلسفه تحلیلی اغلب با هم برخورد کرده اند، اما به ندرت به شیوه هایی که منجر به پیشرفت دیالکتیکی شده است. به طور کلی، درگیری‌ها بیشتر «سیاسی» به نظر می‌رسند تا فلسفی، مانند زمانی که یک طرف روش‌های طرف مقابل را به سخره می‌گیرد یا از قابل اجرا بودن مسائل و فرضیات طرف مقابل انتقاد می‌کند. علاقه‌ی تحلیلی به عینیت سوم شخص اغلب توسط فیلسوفان قاره‌ای به‌عنوان انتزاعی نابجا رد می‌شود. علاقه قاره ای به ذهنیت اول شخص اغلب توسط تحلیلگران به عنوان مبهم و مبهم مورد انتقاد قرار می گیرد. تحلیل منطقی با قدرت استعاره مقابله می کند و آن را برای فعالیت فلسفی دقیق «بیش از حد مبهم» ارزیابی می کند. زبان استعاره با قدرت تحلیل منطقی مقابله می کند و آن را برای توصیف ماهیت و ساختارهای تجربه اصیل انسانی «بیش از حد محدود» می داند. اما آیا این دو رویکرد واقعاً ناسازگار هستند؟ شاید به این دلیل که هر یک از طرف‌های «شکاف» روی مشکلاتی کار می‌کنند که عمدتاً برای «اپوزیسیون» جالب نبوده است، نادیده گرفتن یا دست کم گرفتن اهمیت این موضوع آسان بوده است. اما اکنون هر یک از طرفین به یک حوزه مشترک از مشکلات مرتبط با ماهیت ذهن هدایت می‌شوند و نیاز به بررسی دقیق مسئله سازگاری مفهومی و پتانسیل گفت‌وگو ضروری است. متفکران تحلیلی معمولاً در کار تبیین مفاهیم و تأیید عینی هستند. فیلسوفان قاره ای از درون نگری به نفع پروژه ای از توصیف و طبقه بندی استفاده می کنند که هدف آن صادق بودن به ظرافت و پیچیدگی کامل شرایط انسانی است.

Phenomenology and analytic philosophy have skirmished often, but seldom in ways conducive to dialectical progress. Generally, the skirmishes seem more "political" than philosophical, as when one side ridicules the methods of the other or criticizes the viability of the other's issues and assump­ tions. Analytic interest in third person objectivity is often spurned by Continental philosophers as being unduly abstract. Continental interest in first person subjectivity is often criticized by analysts as being muddled and imprecise. Logical analysis confronts the power of metaphor and judges it "too ambiguous" for rigorous philosophical activity. The language of metaphor confronts the power of logical analysis and deems it "too restric­ tive" for describing the nature and structures of authentic human exper­ ience. But are the two approaches really incompatible? Perhaps because each side of the "divide" has been working at problems largely uninteresting to the "opposition" it has been easy to ignore or underestimate the importance of this issue. But now each side is being led into a common field of problems associated with the nature of mind, and there is a new urgency to the need for examining carefully the question of conceptual compatibility and the potential for dialogue. Analytic thinkers are typically in the business of concept clarification and objective certi­ fication. Continental philosophers employ introspection in the interest of a project of description and classification that aims to be true to the full subtlety and complexity of the human condition.