دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: نویسندگان: Angela Moots سری: PhD Dissertation ناشر: University of Kansas سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 346 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Perceptions of Syncope in Medieval French Literature of the High Middle Ages: the Function and Cultural History of Fainting به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ادراک سینکوپ در ادبیات قرون وسطایی فرانسوی قرون وسطایی: تابع و تاریخ فرهنگی نادانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه نمونه های متنوع سنکوپ را در ادبیات قدیم فرانسه از اولین ظهور فعل تا غش، «pasmer» در متن هاژوگرافیک قرن یازدهم La Vie de Saint Alexis، تا حماسه ها، عاشقانه های مبتنی بر دوران باستان، تحلیل می کند. آثار کرتین دو تروا، و رمانهای قرن سیزدهمی لانسلوت آرتورین در نثر. در ادبیات، سنکوپ از یک فروپاشی ساده یا غرق شدن تا یک دوره طولانی بیهوشی یا فلج خلسه مانند متغیر است و ناشی از عواملی مانند پریشانی، آسیب، بیماری، عشق، شادی، ترس، یا بلاتکلیفی است. غش علاوه بر اینکه جسمی، روانی یا عاطفی است، میتواند به روشهای غیرمنتظرهای نیز جنسیتی داشته باشد، زیرا شخصیتهای مرد اغلب هوشیاری خود را از دست میدهند. در این مطالعه، من نشان میدهم که سنکوپ رویدادها و ویژگیهای خاصی را برجسته میکند، احساسات را بیرونی میکند، بیماریها را نمایش میدهد، عشق پنهان را آشکار میکند، اثرات روابط شکسته را نشان میدهد و پیامدهای اعمال را به تصویر میکشد. علاوه بر این، می تواند معنای عمیق تری داشته باشد، که نمادی از تجلی بیرونی گناه یا از دست دادن قدرت است. جالب توجه است که نقش فزاینده سنکوپ در ادبیات همزمان با افزایش محبوبیت یادگیری پزشکی، درمانها و گیاهان دارویی در قرون وسطی است. فصل اول نشان میدهد که هیژیوگرافی از غش کردن برای تأکید بر احساسات طاقتفرسا پس از از دست دادن یک عزیز استفاده میکند، در حالی که دنیای مردانه شعر حماسی نشان میدهد که از دست دادن هوشیاری میتواند ایدئولوژیک باشد و نشاندهنده فداکاری تزلزل ناپذیر شوالیهها با وجود رنج است. با گذار به Romans d’Antiquité فصل دوم، پارادایم سنکوپ گسترش می یابد و شاعران بر عوارض عاطفی عشق با غش به عنوان نشانه ای از دلتنگی در مردان و زنان تأکید می کنند. در فصل سوم، غش و خلسه در قهرمانان داستان های عاشقانه کرتین دو تروا قابل مشاهده است، زیرا شخصیت ها برای بازگرداندن روابط، فرار برای بودن با یک معشوق، پنهان کردن احساسات، اطاعت از بانوی درباری و درک عشق خدا تلاش می کنند. در فصل پایانی، سنکوپ به شخصیتپردازی در نثر لنسلوت کمک میکند، و تمرکز روانشناختی بیشتر روی شخصیتها در مواردی از بیهوشی خلسهمانند مشهود است. سنکوپ بسیار بیشتر از یک نمایش دراماتیک است و نویسندگان از این موتیف برای تغییر توجه به شخصیتها، مضامین یا رویدادهای مهم استفاده میکنند.
This dissertation analyzes the diverse instances of syncope in Old French Literature from the first appearance of the verb to faint, “pasmer,” in the eleventh-century hagiographical text La Vie de saint Alexis, to the epics, the romances based on classical antiquity, the works of Chrétien de Troyes, and the thirteenth-century romances of the Arthurian Lancelot en prose. In literature, syncope ranges from a simple collapse or swooning to an extended period of unconsciousness or trance-like paralysis, and results from factors such as distress, injury, illness, love, joy, fear, or indecision. In addition to being physical, psychological, or emotional, fainting can be gendered in unexpected ways, as the male characters lose consciousness most frequently. In this study, I show that syncope highlights certain events and characteristics, externalizes emotions, dramatizes illnesses, unveils hidden love, shows the effects of broken relationships, and depicts the consequences of actions. Moreover, it can have a deeper signification, symbolizing an outer manifestation of sin or a loss of power. Interestingly, the increasing role of syncope in literature coincides with the increasing popularity of medical learning, treatments, and herbals during the High Middle Ages. The first chapter shows that hagiography uses fainting to emphasize overwhelming emotions after the loss of a loved one, while the masculine world of epic poetry illustrates that a loss of consciousness can be ideological, showing the knights’ unwavering devotion despite suffering. Transitioning to the romans d’antiquité of chapter two, the paradigm of syncope extends, and the poets emphasize love’s emotional toll with fainting as a symptom of lovesickness in both men and women. In the third chapter, fainting and trances are visible in the protagonists of Chrétien de Troyes’s romances, as characters struggle to restore relationships, escape to be with a lover, hide emotions, obey a courtly lady, and understand God’s love. In the concluding chapter, syncope aids in characterization in the Lancelot en prose, and the greater psychological focus on the characters is evident in instances of trance-like unconsciousness. Syncope is much more than a dramatic spectacle, and authors use the motif to redirect attention to important characters, themes, or events.