Pattern and Process in a Forested Ecosystem: Disturbance, Development and the Steady State Based on the Hubbard Brook Ecosystem Study

ظهور بوم‌شناسی اکوسیستم مشکلات زیادی را برای اکولوژیست‌هایی که عمدتاً به‌عنوان زیست‌شناس آموزش دیده‌اند، ایجاد کرده است، زیرا به ناچار با رشد این رشته، اجزای دیگر رشته‌های نسبتاً غریبه برای اکثر اکولوژیست‌ها و در عین حال برای درک ساختار و عملکرد اکوسیستم‌ها حیاتی است. از نقطه نظر اکولوژیست بیولوژیکی که در تلاش برای درک پیچیدگی عظیم عملکردهای بیولوژیکی در یک اکوسیستم است، ضرورت اضافه شده ادغام زیست شناسی با ژئوشیمی، هیدرولوژی، ریز هواشناسی، ژئومورفولوژی، پدولوژی، و علوم کاربردی (مانند جنگل کاری و کاربری زمین). مدیریت) اغلب به عنوان یک نیاز غیر ممکن ظاهر شده است. بوم شناسان اغلب با محدود کردن دیدگاه خود به زیست شناسی پاسخ داده اند و نتیجه آن این است که مدل سازی تعاملات گونه ها گاهی به عنوان مدل سازی اکوسیستم ها در نظر گرفته می شود یا مدل سازی بخش زنده اکوسیستم ها به عنوان مدل سازی کل اکوسیستم ها در نظر گرفته می شود. البته چنین نیست، زیرا درک ساختار و عملکرد اکوسیستم ها مستلزم درک صحیح فرآیندهای بی جان و همچنین جاندار است و اغلب هیچ یک بدون دیگری قابل درک نیستند. حدود 15 سال پیش، دیدگاهی نسبت به اکولوژی که تا حدودی متفاوت از دیدگاه‌های رایج در آن زمان بود، همراه با دوز قوی ساده لوحی و حس کاوش، ما را به این باور رساند که در نظر گرفتن جنبه بی‌جان عملکرد اکوسیستم به جای اینکه فقط یک پیچیدگی آزاردهنده باشد. ممکن است مزایای استثنایی در مطالعه اکوسیستم ها ایجاد کند. برای بررسی این احتمال، دو مرحله را انجام دادیم که کم و بیش به طور همزمان اتفاق افتاد.

The advent of ecosystem ecology has created great difficulties for ecologists primarily trained as biologists, since inevitably as the field grew, it absorbed components of other disciplines relatively foreign to most ecologists yet vital to the understanding of the structure and function of ecosystems. From the point of view of the biological ecologist struggling to understand the enormous complexity of the biological functions within an ecosystem, the added necessity of integrating biology with geochemis­ try, hydrology, micrometeorology, geomorphology, pedology, and applied sciences (like silviculture and land use management) often has appeared as an impossible requirement. Ecologists have frequently responded by limiting their perspective to biology with the result that the modeling of species interactions is sometimes considered as modeling ecosystems, or modeling the living fraction of the ecosystems is considered as modeling whole ecosystems. Such of course is not the case, since understanding the structure and function of ecosystems requires sound understanding of inanimate as well as animate processes and often neither can be under­ stood without the other. About 15 years ago, a view of ecology somewhat different from most then prevailing, coupled with a strong dose of naivete and a sense of exploration, lead us to believe that consideration of the inanimate side of ecosystem function rather than being just one more annoying complexity might provide exceptional advantages in the study of ecosystems. To examine this possibility, we took two steps which occurred more or less simultaneously.