Patrimoine industriel

دسته بندی: طراحی: معماری
ویرایش:  
نویسندگان: De Roux Emmanuel.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 0 
زبان: English 
فرمت فایل : RAR (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 218 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 51,000

پاریس: اسکالا، 2000. - 272 ص: ill. — ISBN 978-2-86656-406-3 Photogr. ژرژ فسی؛ با همکاری اثر کلودین کارتیه. به نظر می‌رسد میراث صنعتی از بی‌تفاوتی که مدت‌ها در فرانسه به آن محصور شده بود، پدید آمده است. اکنون توجه عمومی به این معماری منحصر به فرد متمرکز شده است که تاریخ و حافظه اجتماعی قوی دارد و در فضایی خاص حک شده است. سؤالات زیادی وجود دارد: آیا می توانیم این ساختمان ها را به طور کامل نگه داریم؟ آیا باید آنها را اصلاح کنیم؟ چگونه؟ چه کاربردهایی باید به آنها داده شود؟ موضوع میراث صنعتی با قدرت به مناسبت بازسازی‌هایی که در فرانسه در حال افزایش است، مطرح می‌شود. برای کشوری مانند کشور ما که اولین انقلاب صنعتی خود را در ربع دوم قرن، این میراث به دلایل مختلف اکنون به یک موضوع فرهنگی تبدیل شده است. معماری اول، برخی از ساختمان ها موفقیت های بزرگ در این زمینه هستند. سپس اجتماعی، زیرا یک بخش کامل از تاریخ جامعه ما در این معادن، در این دیوارها و این ماشین ها حک شده است. فضایی نیز، زیرا برخی از پیشرفت‌های صنعتی اثری ماندگار بر چشم‌انداز بر جای گذاشته‌اند. تکنیک ها در نهایت، از آنجایی که نوآوری های سال گذشته هنوز در کار هستند و فعالیت های سودآور باقی می مانند. کارخانه Menier در Noisiel، سد Génissiat در عین، تونل باد Meudon، Godin familistère در Guise و شیشه‌کاری Passavant-La Rochère. این سایت‌ها و بسیاری دیگر، یک یا یکی از این ویژگی‌ها را ترکیب می‌کنند، اگر نه چندین. غیر قابل حل نیست بحث حفظ مهم‌ترین شواهد دو قرن گذشته بدون تبدیل این بناهایی که برای تولید استفاده می‌شوند به یادبود است.

Paris: Scala, 2000. — 272 p.: ill. — ISBN 978-2-86656-406-3 Photogr. Georges Fessy; avec la collab. de Claudine Cartier. Le patrimoine industriel semble sorti de l'indifférence où il a longtemps été cantonné en France. L'intérêt du public se focalise désormais sur cette architecture singulière, porteuse d'une histoire et d'une mémoire sociale fortes, inscrite dans un espace spécifique. Les interrogations sont nombreuses : peut-on conserver in extenso ces bâtiments ? Doit-on les modifier ? Comment ? Quels usages faut-il leur donner ? La problématique du patrimoine industriel se pose avec force à l'occasion des réhabilitations qui se multiplient en France. Pour un pays comme le nôtre qui a accompli sa première révolution industrielle dans le deuxième quart du siècle, ce patrimoine est aujourd'hui un enjeu culturel pour diverses raisons. Architecturales d'abord, certains édifices sont des réussites majeures dans ce domaine. Sociales ensuite, car tout un pan de l'histoire de notre société est inscrit dans ces mines, dans ces murs et ces machines. Spatiales aussi, parce que certains aménagements industriels ont marqué durablement les paysages. Techniques enfin, puisque les innovations d'autrefois sont encore à l'œuvre et restent des activités rentables. L'usine Menier à Noisiel, le barrage de Génissiat dans l'Ain, la soufflerie de Meudon, le familistère Godin à Guise ou encore la verrerie de Passavant-La Rochère ; ces sites, et bien d'autres, conjuguent l'une ou l'autre de ces caractéristiques, sinon plusieurs. Si la reconversion de ce patrimoine se présente comme un défi, ce dernier n'est pas insurmontable. Il s'agit de conserver les témoignages les plus significatifs des deux siècles passés sans bien sûr transformer en mémoriaux ces bâtiments affectés à la production.