Past, Present, and Future Possibilities for Philosophy and History of Education: Finding Space and Time for Research

به مناسبت بازنشستگی پل اسمایرز، این کتاب به وضعیت و جایگاه فلسفه و تاریخ تعلیم و تربیت امروزی می پردازد.

طی 20 سال گذشته، شرایطی که پژوهش در آن قرار گرفته است. اتفاق می افتد به طور قابل توجهی تغییر کرده است. آنها این کار را به شیوه‌هایی انجام داده‌اند که اغلب برای رشته‌هایی مانند تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت کمتر مطلوب است، و فضا و زمان برای شیوه‌هایی که این رشته‌ها را تشکیل می‌دهند - خواندن، نوشتن، دانشگاهی - به طور فزاینده‌ای تحت فشار است. در طول این مدت، انجمن پژوهشی تاریخ و فلسفه تحقیقات آموزشی سالانه گرد هم می‌آید تا دیدگاه‌های انتقادی خود را در مورد این شرایط اضطراری مورد استفاده قرار دهد و راه‌هایی را پیشنهاد کند که تحقیقات آموزشی ممکن است یا باید انجام شود.

به عنوان یکی از بنیان‌گذاران و هم‌پیمانان انجمن پژوهشی، این جلد به بررسی و بازگویی توسعه دانش ویتگنشتاینی توسط پل اسمایر و میراث آن در آموزش و پرورش، نقش سازنده او در توسعه فلسفه تعلیم و تربیت به‌عنوان یک حوزه بین‌المللی می‌پردازد. بسیاری از همکاری‌های بین‌المللی، تعمیق «بی‌فایده» آموزشی-فلسفی مفاهیم، ​​و اهمیت آموزشی-فلسفی گسترده‌تر این موضوع.

این موضوع باعث می‌شود که این زمینه‌ها در توقف تغییرات حاکمیتی مورد توجه قرار نگیرند. و وضعیت دانشگاهی که آنها را تهدید می‌کند، و آن شیوه‌هایی که باقی می‌مانند و در حال ظهور در دانشگاه هستند و ما می‌خواهیم از آنها محافظت کنیم تا به نسل بعدی محققان در این زمینه‌ها منتقل شود.

On the occasion of the retirement of Paul Smeyers, this book considers the state and status of the philosophy and history of education today.

Over the last 20 years, the conditions in which research takes place have changed considerably. They have done so in ways that are often less than favourable to disciplines such as history and philosophy of education, and the space and time for the practices that constitute these disciplines – of reading, of writing, of collegiality – is increasingly under pressure. During this time, the Research Community on the History and Philosophy of Educational Research has convened annually to bring its critical lenses to bear on these emergent conditions and to suggest ways that educational research might, or ought to, be done otherwise.

As co-founder and co-convenor of the Research Community, this volume explores and recounts Paul Smeyers' development of Wittgensteinian scholarship and its legacy in education, his formative role in the development of philosophy of education as an international field, his many international collaborations, the “useless” educational-philosophical deepening of concepts, and the wider educational-philosophical import of this.

This gives rise to consideration of the failure of these fields to halt the changes in the governance and status of the university that threatens them, and those practices that remain and that are emerging in academia that we wish to protect, to pass on to the next generation of researchers in these fields.