Paseos por África

آلبرتو موراویا با بازگویی دقیق و طعنه آمیز حوادث و مراحل سفر خود در برخی از کشورهای آفریقایی، به جهانی که روایت او برای ما فاش کرده است، وفادار می ماند. نگاه او در عین حال نگاه ناظری دقیق است که جزئیات را با سردی ظاهری و تنش‌آمیز افشا می‌کند و نگاه یک خبرچین مشتاق است که مانند یک تحلیل ژورنالیستی به مشکلاتی می‌پردازد که در میان تضادهای متعدد، مردم آفریقا را فراگرفته است. موراویا وجوه مختلفی را که نوشته او را متمایز می کند، در شرایط شاهد زمان خود گروه بندی می کند. رمان‌نویس، مقاله‌نویس، مفسر مسائل جاری، خود را با گذر از تانزانیا، زئیر، گابن و زیمبابوه (رودزیا سابق) با شخصیتی واحد نشان می‌دهند و با محکوم کردن بدی‌های بشریت و بازتاب راه‌ها، یکدیگر را تکمیل می‌کنند. زندگی شاید برای ساکنان مدرنیته غیرقابل تصور باشد. گرسنگی، بدبختی، آپارتاید، خشونت و فقدان فرهنگ با آثاری ترکیب شده است که قدرت، بی‌حوصلگی، جسارت و خرد آفریقایی‌ها را به تصویر می‌کشد و موزاییکی شگفت‌انگیز را به نمایش می‌گذارد که حاشیه‌نویسی‌های مختصر را نشان می‌دهد. اینها و عناصر دیگر که زیبایی و دقت نثر را تأیید می کنند، آلبرتو موراویا را نیز به عنوان شاهدی استثنایی از دورترین جنبه های این قرن به ما نشان می دهند.

Al relatamos con detenimiento e ironía las incidencias y etapas de su viaje por algunos países africanos, Alberto Moravia se mantiene fiel al mundo que nos ha revelado su narrativa. Su mirada es al mismo tiempo la del observador minucioso que expone los detalles con aparente, tensa frialdad, y la del informador ávido que aborda como en un análisis periodístico los problemas que acucian, entre múltiples contradicciones, a los pueblos africanos. Moravia agrupa en la condición de testigo de su época las diversas facetas que distinguen su escritura. El novelista, el ensayista, el comentarista de actualidad, se manifiestan —cruzando Tanzania, Zaire, Gabón, y Zimbawe (antigua Rhodesia)— con un carácter unitario, y se complementan a través de su condena de los males de la humanidad y el reflejo de modos de vida acaso inconcebibles para los habitantes de la modernidad. El hambre, la miseria, el appartheid, la violencia y la falta de cultura se combinan con las estampas que retratan la fuerza, la indolencia, el arrojo y la sabiduría de los africanos, materializando un prodigioso mosaico que desvelan concisas anotaciones. Estos y otros elementos, que confirman la belleza y la precisión de una prosa, nos revelan asimismo a Alberto Moravia como un testigo excepcional de los aspectos más recónditos del presente siglo.