Particle and wave

آیا ما تنها هستیم؟ اگر چنین است، ذره و موج اصرار دارد که ما نباید تنها باشیم. در اینجا جدول تناوبی عناصر - سیستمی که برای بسیاری از ما از شیمی دبیرستان آشناست - در یک سری معانی غیرمنتظره با مفاهیم عمومی، شخصی و وجودی آشکار می شود. بر اساس منطقی که نماد اتمی را یک واج بداهه می‌داند، ذره و موج به شدت با کیفیت صدا هماهنگ است و به این موضوع می‌پردازد که چگونه این بداهه‌پردازی‌ها بر گوش شنونده می‌افتد. فرهنگ و تاریخ جهان از دریچه تجربیات شخصی، از جدیدترین مجسمه‌های مسکونی، تا دیدگاه‌های هنری کریستو و ژان کلود، تا کار کوری‌ها، تا روایت پلینی جوان از فوران وزوویوس، دوباره متن‌سازی می‌شوند. این اشعار عضلانی، دقیق، ساختاری متنوع و تخیلی، در غزلیات هستند، اما در مقابل اعتراف صرف مقاومت می کنند. با انجام این کار، آن‌ها خود را به‌عنوان یک ترکیب ترکیبی مطرح می‌کنند، و در فهرست‌های گوناگونی صحبت می‌کنند، از خواننده قافیه مهدکودک، عابد زاهد، تا حس‌گرای بی‌تفاوت. آنها از همه کسانی که می آیند استقبال می کنند و دنیای فیزیکی محدود را با آرنج می بندند تا راه را برای یک ذهنیت پویا و جدید باز کنند.

Are we alone? If so, Particle and Wave insists that we need not be lonely. Here the periodic table of elements—a system familiar to many of us from high school chemistry—unfolds in a series of unexpected meanings with connotations public, personal, and existential. Based on a logic that considers the atomic symbol an improvised phoneme, Particle and Wave is keenly attuned to the qualities of voice and concerned with how these improvisations fall on the listening ear. From the most recent housing bust, to the artistic visions of Christo and Jeanne Claude, to the labors of the Curies, to Pliny the Younger’s account of the eruption of Vesuvius, culture and world histories are recontextualized through the lens of personal experience. Muscular, precise, structurally varied, and imagistic, these poems engage in lyricism yet resist mere confession. In doing so they project the self as a composite, speaking in a variety of registers, from the nursery rhyme songster, to the ascetic devotee, to the unapologetic sensualist. They welcome all comers and elbow the bounded physical world to make way for a dynamic, new subjectivity.