Parlour Games and the Public Life of Women in Renaissance Italy

زنان در ایتالیای دوره رنسانس که توسط هنجارهای رفتاری و محدودیت‌های حرفه‌ای محصور شده‌اند، در دنیای بازی جایگزین، فراری خوش‌آمد پیدا کردند. این کتاب به بررسی نقش بازی های شوخ طبعی در تجربه اجتماعی و فرهنگی زنان پاتریسیوس از اوایل قرن شانزدهم تا اوایل قرن هجدهم می پردازد.

در زیر ظاهر بیهوده این گونه بازی ها مانند موقعیت هایی برای شوخی های بیهوده، معاشقه، و اغواگری، اغلب رقابتی پر جنب و جوش برای قدرت و اختیار، و فرصتی برای زنان معمولی برای نشان دادن عقل خود، دستیابی به هویت عمومی، و حتی الگوبرداری از رفتار و نهادهای جدید در دنیای غیر لودی وجود دارد. جورج مک کلور با استفاده از سوابق و مصنوعات فرهنگی این بازی‌ها، قلمرویی از شهرت زنانه را به دست می‌آورد که تا حد زیادی از توجه مورخان مدرن دور مانده است، و با انجام این کار، گروهی از زنان با روحیه و روشنفکر را در خارج از دادگاه نشان می‌دهد. p>

Confined by behavioural norms and professional restrictions, women in Renaissance Italy found a welcome escape in an alternative world of play. This book examines the role of games of wit in the social and cultural experience of patrician women from the early sixteenth to the early eighteenth century.

Beneath the frivolous exterior of such games as occasions for idle banter, flirtation, and seduction, there often lay a lively contest for power and agency, and the opportunity for conventional women to demonstrate their intellect, to achieve a public identity, and even to model new behaviour and institutions in the non-ludic world. By tapping into the records and cultural artifacts of these games, George McClure recovers a realm of female fame that has largely escaped the notice of modern historians, and in so doing, reveals a cohort of spirited, intellectual women outside of the courts.