Parameter Setting

در ماه مه 1985، دانشگاه ماساچوست اولین کنفرانس را در مورد مدل تنظیم پارامتر گرامر و اکتساب برگزار کرد. این کنفرانس با این باور شکل گرفت که امکان جدیدی برای پیوند محکم مطالعات گرامری و مطالعات اکتساب زبان وجود دارد و این امکان جدید از نسل جدید ایده‌ها در مورد رابطه گرامر جهانی با گرامر زبان‌های خاص رشد کرده است. مقالات این جلد همگی به نوعی به مدل «پارامتری» دستور زبان و نقش آن در توضیح اکتساب زبان می پردازند. قبل از جمع بندی مقالات همراه، می خواهم پیشینه فکری این ایده های جدید را ترسیم کنم. از دیرباز هدف تایید شده نظریه پردازان دستور زبان تبیین رابطه بین تجربه کودک و دانش بزرگسالان بوده است. به نوعی، کودک یک دستور زبان منحصر به فرد (بر اساس فرض) سازگار با یک نمونه تصادفی تا حدی غیرقابل اعتماد از برخی زبان ها را انتخاب می کند. در اولین کار در گرامر زاینده، که با جنبه های چامسکی شروع شد، و به آثاری مانند نحو واژگانی جکنداف (1977) گسترش یافت، مدل این گزارش، معیار ارزیابی رسمی، همراه با یک سیستم نوشتن قاعده کلی بود. مدل اکتساب به این صورت بود: کودک با نوشتن قواعد در سیستم نوشتن قواعد، دستور زبان نوشت، با این محدودیت که قوانین باید با داده‌ها سازگار باشند، و گرامر باید بیشترین ارزش را در معیار ارزیابی داشته باشد. .

In May 1985 the University of Massachusetts held the first conference on the parameter setting model of grammar and acquisition. The conference was conceived in the belief that there is a new possibility of tightly connecting grammatical studies and language acquisition studies, and that this new possibility has grown out of the new generation of ideas about the relation of Universal Grammar to the grammar of particular languages. The papers in this volume are all concerned in one way or another with the 'parametric' model of grammar, and with its role in explaining the acquisition of language. Before summarizing the accompanying papers, I would like to sketch the intellectual background of these new ideas. It has long been the acknowledged goal of grammatical theorists to explicate the relation between the experience of the child and the knowledge of the adult. Somehow, the child selects a unique grammar (by assumption) compatible with a random partially unreliable sample of some language. In the earliest work in generative grammar, starting with Chomsky's Aspects, and extending to such works as Jackendoffs Lexicalist Syntax (1977), the model of this account was the formal evaluation metric, accompanied by a general rule writing system. The model of acquisition was the following: the child composed a grammar by writing rules in the rule writing system, under the constraint that the rules must be compatible with the data, and that the grammar must be the one most highly valued by the evaluation metric.