Palliativversorgung in der gesetzlichen Krankenversicherung: Zur Hospizversorgung nach § 39a SGB V und zur spezialisierten ambulanten Palliativversorgung nach § 37b SGB V

به دلیل تغییرات جمعیت شناختی، مراقبت های تسکینی در سال های اخیر اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. از سال 1997 مقررات خاصی برای بیماران سخت و در حال مرگ در قانون بیمه سلامت وضع شده است که تمرکز کار ما است. اول از همه، توسعه طب تسکینی و کار آسایشگاه ارائه شده و در سیستم بیمه سلامت طبقه‌بندی می‌شود که به موجب آن رابط‌های بیمه مراقبت طولانی‌مدت نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس مبانی قانونی مراقبت های بیمارستانی بستری و سرپایی و همچنین مراقبت های تسکینی تخصصی سرپایی بررسی شده و مشکلات اجرا شناسایی می شود. در نهایت، نویسنده به این سوال می پردازد که چه الزامات قانون اساسی برای طراحی مراقبت تسکینی باید اعمال شود و آیا مقررات موجود در این زمینه کافی است؟

Bedingt durch den demographischen Wandel hat die Palliativversorgung in den letzten Jahren zunehmend an Bedeutung gewonnen. Seit 1997 existieren im Recht der gesetzlichen Krankenversicherung spezielle Regelungen für Schwerstkranke und Sterbende, welche im Mittelpunkt der Arbeit stehen. Es erfolgt zunächst eine Darstellung der Entwicklung von Palliativmedizin und Hospizarbeit sowie eine Einordnung in das krankenversicherungsrechtliche System, wobei auch die Schnittstellen zur Pflegeversicherung behandelt werden. Sodann werden die Rechtsgrundlagen der stationären und ambulanten Hospizversorgung sowie der spezialisierten ambulanten Palliativversorgung untersucht und Probleme in der Umsetzung aufgezeigt. Abschließend widmet sich die Verfasserin der Frage, welche verfassungsrechtlichen Anforderungen an die Ausgestaltung der Palliativversorgung zu stellen sind und ob die existierenden Regelungen vor diesem Hintergrund ausreichend sind.​