Paleoneurology 1804–1966: An Annotated Bibliography

دکتر اولین مقاله منتشر شده تیلی ادینگر به یک گچ مغزی - به عبارت دقیق تر، درونی حفره جمجمه - Noth08auru8، یکی از خویشاوندان تریاسی پلزیوسارها، پرداخت. با این کار، او یک عمر کاری از خودگذشتگی به دیرین‌عورولوژی را آغاز کرد، رشته‌ای که می‌خواست آن را تغییر دهد. دختر نورولوژیست معروف لودویگ ادینگر، مناسب و خوش شانس بود که علاقه اولیه او به مهره داران فسیلی باید بر بازیابی اطلاعات مربوط به تاریخچه سیستم عصبی مرکزی که از مواد فسیلی به دست می آید متمرکز می شد. ظاهراً پدرش هیچ تأثیر مستقیمی بر انتخاب او برای این موضوع مبهم و دشوار نداشته است، اگرچه احتمالاً در حلقه خانواده او مقداری قدردانی از نورولوژیک را از او جذب کرده است. اما به‌طور غیرمستقیم، از طریق انباشت مجموعه‌ای برجسته از مغزهای اخیر در فرانکفورت، او در طول سال‌هایی که او در آنجا گذراند، مواد مقایسه‌ای ضروری برای مطالعات او فراهم کرد. او در اوایل کار خود Die FOBsilen Gehirne (1929) را منتشر کرد. در اینجا برای اولین بار تقریباً تمام اطلاعات پراکنده در مورد موضوع جمع آوری شد. تاثیر فوری داشت. همانطور که یکی از نویسندگان به درستی بیان کرد، این "بررسی ارزشمند... نه تنها به عنوان مبنایی برای ادامه و نظام مند کردن تحقیقات در مورد گچ های مغزی، بلکه به عنوان نشانه ای از شکاف های جدی تر در دانش فعلی" عمل می کند (سیمپسون، 1933). کتابشناسی ضمیمه آن 250 عنوان را فهرست کرده است. کتابشناسی که او در سال 1937 منتشر کرد، شامل 160 عنوان دیگر بود.

Dr. Tilly Edinger's first published paper dealt with a brain cast-in more exact terms an endocast of the cranial cavity-of Noth08auru8, a Triassic relative of the plesiosaurs. With this she embarked on a working lifetime of devotion to paleoneurology, a field of study that she was to transform. A daughter of the famous neurologist Ludwig Edinger, it was appropriate as well as fortunate that her early interest in fossil vertebrates should have become focused upon the recovery of such information concerning the history of the central nervous system as could be obtained from fossil material. Her father evidently had no direct influence upon her choice of· this then obscure and difficult subject, although within the family circle she presumably absorbed from him some appreciation of neoneurology. Indirectly, however, through his accumulation in Frankfurt of an outstanding collection of recent brains, he provided the comparative material essential to her studies during the years she spent there. Early in her career she published Die FOBsilen Gehirne (1929). Here was gathered together for the first time nearly all the widely scattered information on the topic. It had an immediate effect. As one author justly remarked, this "invaluable review . . . serves not only as a basis for continuing and systematizing research on brain casts but also as an indication of the more serious gaps in present knowledge" (Simpson, 1933). The bibliography appended to it listed 250 titles. A bibliography she published in 1937 included 160 additional titles.