Paleomicrobiology: Past Human Infections

\"پالئومیکروب‌شناسی - عفونت‌های انسانی گذشته\" روش‌ها و دستاوردهای اصلی در این زمینه تحقیقاتی نوظهور را در تقاطع میکروبیولوژی و تکامل، تاریخ و انسان‌شناسی نشان می‌دهد. رویکردهای مولکولی جدید قبلاً نتایج هیجان انگیزی را ارائه داده اند، مانند تأیید یک بیوتیپ از Yersinia pestis به عنوان عامل ایجاد کننده بیماری های همه گیر طاعون تاریخی، و نزدیکی نزدیک تر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از اسکلت های باستانی به سویه های مدرن نسبت به مایکوباکتریوم بوویس، که نور جدیدی را به این موضوع می اندازد. تکامل پاتوژن های اصلی انسانی و روابط پاتوژن-جمعیت تشخیص‌های میکروبیولوژیکی ثابت همچنین داده‌های جدیدی را در اختیار مورخان و انسان‌شناسان قرار می‌دهد که بر اساس آن، اپیدمی‌های گذشته را ارزیابی کنند.

"Paleomicrobiology – Past Human Infections" features the methods and main achievements in this emerging field of research at the intersection of microbiology and evolution, history and anthropology. New molecular approaches have already provided exciting results, such as confirmation of a single biotype of Yersinia pestis as the causative agent of historical plague pandemics, and the closer proximity of Mycobacterium tuberculosis from ancient skeletons to modern strains than to Mycobacterium bovis, shedding new light on the evolution of major human pathogens and pathogen–population relationships. Firm microbiological diagnoses also provide historians and anthropologists with new data on which to base evaluation of past epidemics.