Our friend the enemy: a detailed account of ANZAC from both sides of the wire

دوست ما دشمن اولین تاریخچه مفصل مبارزات گالیپولی در آنزاک از زمان تاریخ رسمی چارلز بین است. از دو طرف سیم مشاهده شده و در گزارش های دست اول شرح داده شده است. کاپیتان استرالیایی Herbert Layh نقل می‌کند که وقتی در 25 آوریل به ساحل نزدیک می‌شدند، هنگامی که ما پشت سرمان بودیم، ترک‌ها... [آتش] خود را به سمت ما گرفتند و 10 دقیقه به ما فرصت دادند. پسر بیچاره ای که کنار من بود سه ضربه خورد. او به من التماس کرد که به او شلیک کنم، اما از شانس خوب گلوله چهارم او را گرفت و او را از درد بیرون آورد. بعداً در همان روز، گروهبان چارلز ساندرز، مهندس نیوزیلندی، اولین طعم نبرد خود را توصیف کرد، ترک ها حدود 50 تا 100 یارد از لبه خندق مستقر بودند و مسلسل های آنها لبه ها را در نوردید. صف به خط مردان ما بالا می رفتند، برخی از خطوط دو قدم از تاج نمی رفتند که به سمت یک مرد می رفتند و در خط دیگری می آمدند. توپچی رجب ترودال از هنگ 27 ترکیه از ضد حمله شدید ترکیه نوشت...

Our Friend the Enemy is the first detailed history of the Gallipoli campaign at Anzac since Charles Bean's Official History. Viewed from both sides of the wire and described in first-hand accounts. Australian Captain Herbert Layh recounted that as they approached the beach on 25 April that, once we were behind cover the Turks turned their ...[fire] on us, and gave us a lively 10 minutes. A poor chap next to me was hit three times. He begged me to shoot him, but luckily for him a fourth bullet got him and put him out of his pain. Later that day, Sergeant Charles Saunders, a New Zealand engineer, described his first taste of battle, The Turks were entrenched some 50-100 yards from the edge of the face of the gully and their machine guns swept the edges. Line after line of our men went up, some lines didn't take two paces over the crest when down they went to a man and on came another line. Gunner Recep Trudal of the Turkish 27th Regiment wrote of the fierce Turkish counter-attack...