Orthostatic Disorders of the Circulation: Mechanisms, Manifestations, and Treatment

اکثر ما حداقل دو سوم زندگی خود را در حالت نشسته یا ایستاده می گذرانیم. بنابراین، تا حدودی شگفت‌انگیز است که حتی یک کتاب به اختلالات ناشی از اختلال در تنظیمات فیزیولوژیکی طبیعی برای تغییرات در وضعیت بدن اختصاص داده نشده است. در واقع، تا همین اواخر، حتی به دانشجویان پزشکی توصیه نمی شد که فشار خون و ضربان قلب را در حالت ایستاده به عنوان بخشی از معاینه فیزیکی معمول اندازه گیری کنند. اگرچه برادبری و اگلستون برای اولین بار افت فشار خون ارتواستاتیک را به عنوان پیامد نارسایی اتونومیک در سال 1925 توصیف کردند، علاقه به اختلالات ارتواستاتیک در سال‌های بعدی به کندی ایجاد شد. به خوبی شناخته شده است که تغییر از حالت خوابیده به حالت ایستاده، تنظیمات عصبی، غدد درون ریز و قلبی عروقی را تحریک می کند که حفظ گردش خون طبیعی را علیرغم اثرات نیروهای گرانشی تضمین می کند. مکانیسم های این پاسخ های فیزیولوژیکی به ارتوستاز توسط بسیاری از محققین مورد مطالعه قرار گرفته است. برخی از نقایصی که مکانیسم های جبرانی ضد گرانشی در معرض آن قرار دارند، مانند افت فشار خون وضعیتی ناشی از نارسایی اتونومیک، به شدت مورد مطالعه قرار گرفته و بخشی از دانش عمومی اکثر پزشکان شده است. سایر اختلالات ارتواستاتیک مانند سایر ناهنجاری‌های وضعیتی دیگر در کنترل فشار خون، و ادم ارتواستاتیک - به مراتب کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند و قادر به رقابت با بیماری‌های چشمگیرتر و تهدیدکننده زندگی نوع بشر برای جایگاهی در متون استاندارد پزشکی ما نیستند. این اختلالات اغلب منجر به علائم ناراحت کننده می شوند و ممکن است منجر به آسیب شدید سلامتی شوند.

Most of us spend at least two-thirds of our lives either sitting or standing. It is somewhat surprising, therefore, to find not a single book devoted to disorders caused by derangements of the normal physiological adjustments to changes in posture. In fact, until very recently, medical students have not even been advised to measure the blood pressure and heart rate in the upright posture as part of the routine physical examination. Although Bradbury and Eggleston first described orthostatic hypotension as a consequence of autonomic insufficiency in 1925, interest in orthostatic disorders has been slow to develop in the subsequent years. It is well known that the change from recumbency to the standing posture stimulates neurological, endocrine, and cardiovascular adjustments that ensure maintenance of a normal circulation despite the effects of gravitational forces. The mechanisms of these physiological responses to orthostasis have been stud­ ied by many investigators. Some of the defects to which antigravitational com­ pensatory mechanisms are subject, such as postural hypotension resulting from autonomic failure, have been studied intensively and have become part of the general knowledge of most medical practitioners. Other orthostatic disorders­ such as various other postural abnormalities of blood pressure control, and orthostatic edema-have received far less attention and have been unable to compete with the more dramatic and life-threatening ailments of humankind for a place in our standard medical texts. These disorders often give rise to distressing symptoms and may lead to severe impairment of health.