Original spin: misadventures in cricket

در آوریل 1974، ویو ریچاردز، ایان بوتهام، پیتر روباک و ویک مارکس، نیروهای جدید استخدام شده در باشگاه کریکت شهرستان سامرست گزارش شدند. به غیر از ریچاردز، "همه ما هجده ساله بودیم، اگرچه به نظر می‌رسید که بوتهام کمی طولانی‌تر - یا حداقل شدیدتر - از بقیه زندگی کرده است."

در این خاطرات مقاومت ناپذیر از زندگی در کریکت، ویک مارکز به روزهای پرمخاطره ای برمی گردد که ریچاردز و بوتهام مردان جوانی بودند که هنوز استعدادهای خود را در صحنه جهانی آشکار نکرده بودند در حالی که او و روباک با هیبت به آن نگاه می کردند. پس از درام‌های پر اکتان سامرست، بازی برای انگلیس تقریباً یک نقطه اوج برای مارکس بود، که در دهه 1980 تبدیل به یک بازیکن همه‌جانبه بعید شد. با حرکت از رختکن به سمت جعبه مطبوعات، با مشاهدات سخت در مورد بازی مدرن در طول مسیر، غیرممکن است که توسط این روایت خشم آلود و زیرکانه مشاهده شده از عصر طلایی در کریکت مجذوب نشوید.

In April 1974 new recruits Viv Richards, Ian Botham, Peter Roebuck and Vic Marks reported for duty at Somerset County Cricket Club. Apart from Richards, 'all of us were eighteen years old, though Botham seemed to have lived a bit longer - or at least more vigorously - than the rest.'

In this irresistible memoir of a life lived in cricket, Vic Marks returns to the heady days when Richards and Botham were young men yet to unleash their talents on the world stage while he and Roebuck looked on in awe. After the high-octane dramas of Somerset, playing for England was almost an anti-climax for Marks, who became an unlikely all-rounder in the mercurial side of the 1980s. Moving from the dressing room to the press box, with trenchant observations about the modern game along the way, it's impossible not to be charmed by this wry, shrewdly observed account of a golden age in cricket.