Opposite the Cross Keys

\"من بیرون از کلیدهای صلیب ایستادم و احساس می‌کنم که پاپ وقتی به کشور جدیدی می‌رسد احساس می‌کند و اولین کاری که انجام می‌دهد این است که به زانو در می‌آید و زمین را می‌بوسد: متواضع و متواضع. همان زمان پیروز.\"

نوشتن عالی درباره دوران کودکی می تواند بسیار بیشتر از تداعی یک زمان و مکان خاص باشد. می تواند تجربه جهانی کودک بودن در دنیای بزرگسالان را تا لحظه ای که کودک از مرز بین معصومیت و تجربه عبور می کند روشن کند. برای سیلوی هیمون، آن لحظه در ده سالگی در خانه خانواده پرستارش فرا رسید که روبروی میخانه کراس کیز در دهکده کوچک و حیرت‌انگیز فقیرانه Salham St. Awdry زندگی می‌کردند، تنها چهار مایل از خانه راحت والدینش فاصله داشت. در نورویچ.

سیلوی به زندگی در دو دنیای مجزا عادت کرده بود، خانه محترم انگلیسی پدر و مادر تحصیلکرده و خوش رفتارش که تربیت فرزند را به پرستاری سپرده بودند. به نام مود فنر، و به طرز مقاومت ناپذیری کثیف،...

"I stood outside the Cross Keys feeling the way I imagine the Pope feels when he arrives in a new country and the first thing he does is go down on his kneeds and kiss the ground: humble and at the same time triumphant."

Great writing about childhood can do much more than evoke a particular time and place; it can illuminate the universal experience of being a child in an adult's world�up to the moment when the child crosses the line between innocence and experience. For Sylvie Haymon, that moment came at the age of ten, in the home of her nursemaid's family, who lived opposite the Cross Keys pub in the tiny, staggeringly poor village of Salham St. Awdry, just four miles from her parents' comfortable house in Norwich.

Sylvie had grown accustomed to living in two separate worlds�the respectable English home of her well-educated, well-behaved parents, who left the childrearing to a nursemaid named Maud Fenner, and the irresistibly dirty,...