Once Upon a Time in Papunya

بخشی از تاریخ هنر، بخشی از داستان کارآگاهی، این روایت درونی گیرا از جنبش هنری پاپونیا که حول 1000 پانل کوچک نقاشی شده در سکونتگاه بومی پاپونیا در قلمرو شمالی دورافتاده در طی سال‌های 1971 و 1972 فراتر از بحث صرف در مورد قیمت‌های حراج نجومی در اواخر دهه 1990 است که برای اولین بار توجه بسیاری از مردم را به این قطعات جلب کرد. این مطالعه با گرامیداشت تاریخ هنر استرالیا، پیشینه خود هنرمندان و همچنین بازیابی اهمیت تاریخی و فرهنگی تابلوها را به عنوان اولین کتیبه های اعتقادات مذهبی و زبان بصری مقدس مردمان بیابان غربی بررسی می کند. علاوه بر این، به بحث‌هایی که پیرامون نقاشی‌ها در زمان خلق آن‌ها وجود داشت، نقش معلم جفری باردون، به تصویر کشیدن تصاویر مقدس، معنای آنها برای نوادگان هنرمندان و جهان‌های دور حراج‌های هنری و نمایشگاه‌های بین‌المللی می‌پردازد. داستان بزرگتر هنر بومیان در استرالیا و فراتر از آن.

Part art history, part detective story, this gripping insider’s account of the Papunya art movement—which was centered around the 1,000 small, painted panels created at the remote northern territory Aboriginal settlement of Papunya during 1971 and 1972—goes beyond a mere discussion of the astronomical auction prices in the late 1990s that first drew many people’s attention to these pieces. Celebrating Australian art history, this study explores the background of the artists themselves as well as restoring the boards’ historical and cultural significance as the first inscriptions of the religious beliefs and sacred visual language of the Western Desert peoples. It additionally looks at the controversies that surrounded the paintings at the time of their creation, the role of teacher Geoffrey Bardon, the depiction of sacred imagery, what they mean to the artists’ descendants, and the distant worlds of art auctions and international exhibitions—telling the larger story of Aboriginal art in Australia and beyond.