On War

در زمان بزرگترین لشکرکشی‌های ناپلئون، سرباز و نویسنده پروس، کارل فون کلاوزویتز، این رساله برجسته را در مورد هنر جنگ خلق کرد که جنگ را به عنوان بخشی از یک سیستم منسجم اندیشه سیاسی معرفی می‌کرد.

همراستا با خود ناپلئون اقدامات نظامی، او نیاز به نابودی دشمن و نمایش قوی قدرت خود را در یک "جنگ مطلق" بدون مصالحه نشان داد. اما او همچنین مراقب بود که بین جنگ و سیاست تمایز قائل شود و استدلال می‌کرد که جنگ تنها زمانی قابل توجیه است که بحث دیگر کافی نباشد، و اگر انجام شود، هدف آن در نهایت باید بهبود رفاه ملت باشد.

Writing at the time of Napoleon's greatest campaigns, Prussian soldier and writer Carl von Clausewitz created this landmark treatise on the art of warfare, which presented war as part of a coherent system of political thought.

In line with Napoleon's own military actions, he illustrated the need to annihilate the enemy and make a strong display of one's power in an 'absolute war' without compromise. But he was also careful to distinguish between war and politics, arguing that war could only be justified when debate was no longer adequate, and that if undertaken, its aim should ultimately be to improve the wellbeing of the nation.