On Vision and Colors

در طول دو دهه اول قرن نوزدهم، دو تا از مهم‌ترین آثار نظری درباره رنگ پس از تراتاتو دلا پیتورا لئوناردو داوینچی در آلمان نوشته و منتشر شد: «درباره بینش و رنگ‌ها» اثر آرتور شوپنهاور و «کره رنگ» اثر فیلیپ اتو رانگ. برای شوپنهاور، بینش ماهیت کاملاً ذهنی دارد و با فرآیندهایی مشخص می شود که به قلمرو فلسفه می گذرد. دایره رنگ و مقاله Runge's Duality of Color شامل یکی از اولین تلاش ها برای به تصویر کشیدن یک سیستم رنگی جامع و هماهنگ در سه بعدی بود. رانگ قصد داشت که کره رنگی خود را نه به عنوان یک محصول هنری، بلکه بیشتر به عنوان یک شخصیت ریاضی از بازتاب های مختلف فلسفی درک کند. با کنار هم قرار دادن این دو نظریه رنگ رؤیایی در یک زمینه نظری گسترده - فلسفه، هنر، معماری و طراحی - این جلد تأثیر پایدار آنها را بر درک خود ما از رنگ و دنیای بصری اطراف ما آشکار می کند.

During the first two decades of the nineteenth century, two of the most significant theoretical works on color since Leonardo da Vinci's Trattato della Pittura were written and published in Germany: Arthur Schopenhauer's On Vision and Colors and Philipp Otto Runge's Color Sphere. For Schopenhauer, vision is wholly subjective in nature and characterized by processes that cross over into the territory of philosophy. Runge's Color Sphere and essay The Duality of Color contained one of the first attempts to depict a comprehensive and harmonious color system in three dimensions. Runge intended his color sphere to be understood not as a product of art, but rather as a mathematical figure of various philosophical reflections. By bringing these two visionary color theories together within a broad theoretical context—philosophy, art, architecture, and design—this volume uncovers their enduring influence on our own perception of color and the visual world around us.