On Time: Technology and Temporality in Modern Egypt

در این تاریخ پیشگام حمل و نقل و ارتباطات در خاورمیانه مدرن، On Barak استدلال می کند که برخلاف عقل پذیرفته شده، مدرنیته تکنولوژیک در مصر باعث ایجاد حس زمان متمرکز بر استانداردسازی نمی شود. با کمال تعجب، معرفی کشتی بخار، راه‌آهن، تلگراف، تراموا و تلفن در مصر مستعمره‌ای در واقع باعث توسعه شیوه‌های منحصربه‌فرد زمان‌سنجی شد که شیفتگی معمولی مدرنیستی را با مصلحت و سریع نشان داد و زیر و رو کرد. این تمپوهای متضاد، که مبتنی بر ناراحتی در مورد استانداردهای اروپایی کارآیی «غیرانسانی» بودند، از حالت‌های غیرخطی تنظیم زمان سرچشمه می‌گرفتند و به آن کمک می‌کردند.

باراک نشان می‌دهد که چگونه این ضد تمپوها با هر نوآوری فناوری جدید در طول نوزدهم شکل گرفته و توسعه می‌یابند. و اوایل قرن بیستم، به یک حس مصری از زمان کمک می کند که تا امروز گسترش می یابد و بر زبان سیاسی معاصر در جهان عرب تأثیر می گذارد. On Time به طور تحریک آمیزی استدلال می کند که تصور جهانی از زمان استاندارد مکانیکی مدرن و انحرافات ظاهراً مشخص کننده تنظیمات غیر غربی از زمان های بسیار قدیم است، در واقع متقابلاً سازنده و متقابلاً تقویت کننده بودند.

In this pioneering history of transportation and communication in the modern Middle East, On Barak argues that contrary to accepted wisdom technological modernity in Egypt did not drive a sense of time focused on standardization only. Surprisingly, the introduction of the steamer, railway, telegraph, tramway, and telephone in colonial Egypt actually triggered the development of unique timekeeping practices that resignified and subverted the typical modernist infatuation with expediency and promptness. These countertempos, predicated on uneasiness over “dehumanizing” European standards of efficiency, sprang from and contributed to non-linear modes of arranging time.

Barak shows how these countertempos formed and developed with each new technological innovation during the nineteenth and early twentieth centuries, contributing to a particularly Egyptian sense of time that extends into the present day, exerting influence over contemporary political language in the Arab world. The universal notion of a modern mechanical standard time and the deviations supposedly characterizing non-Western settings “from time immemorial,” On Time provocatively argues, were in fact mutually constitutive and mutually reinforcing.