On Time - New Contributions to the Husserlian Phenomenology of Time

معمولاً تحلیل هوسرل از ساختار زمان بر حسب سه مرحله در نظر گرفته می‌شود که تقریباً با انتشارات مرکزی، سخنرانی‌ها، دست‌نویس‌های برنائو و دست‌نوشته‌های C مرتبط است. امروزه پس از انتشار متون محوری که دو مرحله اخیر را در بر می گیرد، بحث تحلیل هوسرل از قانون اساسی وارد مرحله جدیدی شده است. این در مورد تفسیر دو متن اخیر صادق است، اما بر خواندن سخنرانی ها نیز تأثیر می گذارد. امروز، پس از انتشار اخیر C-Manuscipts، به نظر می‌رسد که دو فاز اول که ظاهراً از هم جدا شده‌اند، بیش از حد انتظار به یکدیگر نزدیک باشند. زمینه جدید و گسترده تر، امکان تفسیر دقیق تری از کل شرکت قانون اساسی زمان را فراهم می کند.

با انتشار این مجموعه از مشارکت های بهترین متخصصان بین المللی در این زمینه، مستلزم برخی رویکردهای تازه از محققان جدید، این مجموعه مروری بر معاصرترین تفاسیر از این موضوع بنیادی پدیدارشناختی ارائه می دهد.

Usually Husserl’s analysis of time-constitution is thought of in terms of three phases that are roughly bound up with the central publications, the Lectures, the Bernau Manuscripts and the C-Manuscripts. Today, after the publication of the central texts incorporating the last two phases, the discussion of Husserl’s analysis of time-constitution has entered a new phase. This is true for the interpretation of the latter two texts but it also affects out reading of the Lectures. Today, in the aftermath of the recent publication of the C-Manuscipts, it seems more likely that the seemingly separated first two phases are more close to each other than expected. The new and broader context allows for more thorough interpretation of the whole enterprise of time-constitution.

By publishing this collection of contributions of the best international experts in this field, entailing some refreshing approaches of new coming researchers, this collection gives an overview of the most contemporary interpretations of this fundamental phenomenological theme.