On the Government of Rulers: De Regimine Principum

بطلمیوس که برخی او را انسان‌گرای اولیه می‌دانستند، اصول جمهوری‌گرایی ایتالیای شمالی را با نظریه ارسطویی در De Regimine Principum خود ترکیب کرد، کتابی که بر بسیاری از اندیشه‌های سیاسی قرون وسطی متأخر تأثیر گذاشت. ، رنسانس و اوایل دوره مدرن. او اولین کسی بود که سلطنت را به عنوان استبداد مورد حمله قرار داد و بین مدل‌های یونان باستان قانون اساسی مختلط و جمهوری روم، حکومت کتاب مقدس، کلیسا، و حکومت قرون وسطی مشابهت‌هایی ترسیم کرد.

علاوه بر ترجمه‌اش از این مهم. و رساله سیاسی رادیکال قرون وسطی، که در حدود سال 1300 نوشته شده است، جیمز ام بلایت شامل یک مقدمه شصت صفحه ای برای این اثر است و بیش از 1200 پاورقی ارائه می دهد که منابع بطلمیوس را ردیابی می کند، ارجاعات او را توضیح می دهد، و در مورد متن، ترجمه، زمینه، و توضیحاتی ارائه می دهد. اهمیت.

Ptolemy, considered a proto-Humanist by some, combined the principles of Northern Italian republicanism with Aristotelian theory in his De Regimine Principum, a book that influenced much of the political thought of the later Middle Ages, the Renaissance, and the early modern period. He was the first to attack kingship as despotism and to draw parallels between ancient Greek models of mixed constitution and the Roman Republic, biblical rule, the Church, and medieval government.

In addition to his translation of this important and radical medieval political treatise, written around 1300, James M. Blythe includes a sixty-page introduction to the work and provides over 1200 footnotes that trace Ptolemy's sources, explain his references, and comment on the text, the translation, the context, and the significance.