On Sacrifice

ایده و عمل قربانی نقش عمیقی در دین، اخلاق و سیاست دارد. در این کتاب مختصر، فیلسوف موشه هالبرتال به بررسی معنا و پیامدهای قربانی می پردازد، نظریه ای از قربانی را به عنوان یک پیشکش توسعه می دهد و رابطه بین فداکاری، آیین، خشونت و عشق را بررسی می کند. درباره ایثار همچنین به جایگاه ایثار در زندگی اخلاقی و نقش پیچیده ایثار به عنوان یک آرمان سیاسی اصیل و مخرب می پردازد.

در دین مذهبی. هالبرتال استدلال می کند که قربانی کردن یک هدیه است، هدیه ای است که در چارچوب یک رابطه سلسله مراتبی داده می شود. به این ترتیب نسبت به طرد شدن آسیب پذیر است، آسیبی که ریشه هر دو تشریفات و خشونت است. تقدیم همچنین یک ژست مبهم است که بین یک ابراز واقعی سپاس و عشق و یک ابزار مبادله، تنشی است که تمرین قربانی کردن را تحت الشعاع قرار می دهد.

در حوزه های اخلاقی و سیاسی، فداکاری عبارت است از: گره خورده به ایده تعالی از خود، که در آن فرد منافع شخصی خود را به خاطر ارزش ها و تعهدات بالاتر قربانی می کند. در حالی که ایثار ارزش اخلاقی بالقوه زیادی دارد، می توان از آن برای توجیه وحشیانه ترین اعمال نیز استفاده کرد. هالبرتال تلاش می کند تا رابطه بین ایثار و خشونت را آشکار کند و استدلال می کند که ایثار نادرست از خودخواهی اغراق آمیز مشکل سازتر است. هالبرتال در کاوش در ابعاد مثبت و منفی ایثار به نقش فداکاری گذشته در الزام نسل های آینده و ایجاد پیوند برای انجمن های سیاسی می پردازد و کارکرد دولت مدرن را جامعه ای فداکار می داند. p>

The idea and practice of sacrifice play a profound role in religion, ethics, and politics. In this brief book, philosopher Moshe Halbertal explores the meaning and implications of sacrifice, developing a theory of sacrifice as an offering and examining the relationship between sacrifice, ritual, violence, and love. On Sacrifice also looks at the place of self-sacrifice within ethical life and at the complex role of sacrifice as both a noble and destructive political ideal.

In the religious domain, Halbertal argues, sacrifice is an offering, a gift given in the context of a hierarchical relationship. As such it is vulnerable to rejection, a trauma at the root of both ritual and violence. An offering is also an ambiguous gesture torn between a genuine expression of gratitude and love and an instrument of exchange, a tension that haunts the practice of sacrifice.

In the moral and political domains, sacrifice is tied to the idea of self-transcendence, in which an individual sacrifices his or her self-interest for the sake of higher values and commitments. While self-sacrifice has great potential moral value, it can also be used to justify the most brutal acts. Halbertal attempts to unravel the relationship between self-sacrifice and violence, arguing that misguided self-sacrifice is far more problematic than exaggerated self-love. In his exploration of the positive and negative dimensions of self-sacrifice, Halbertal also addresses the role of past sacrifice in obligating future generations and in creating a bond for political associations, and considers the function of the modern state as a sacrificial community.