Oedipus and the Sphinx: The Threshold Myth from Sophocles through Freud to Cocteau

ویرایش:  
نویسندگان: Almut-Barbara Renger,  Duncan Alexander Smart,  Rice David,  John T. Hamilton  
سری:  
ISBN (شابک) : 022604808X, 9780226048086 
ناشر: University Of Chicago Press 
سال نشر: 2013 
تعداد صفحات: 133 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 31,000

هنگامی که ادیپ در جاده تبس با ابوالهول ملاقات کرد، او چیزی بیش از پاسخ به یک معما انجام داد - او افسانه ای را ایجاد کرد که گفتن و بازگویی آن به یکی از روایت های مرکزی فرهنگ غرب در مورد درک خود تبدیل می شود. شناسایی داستان به عنوان یک افسانه آستانه - که در آن قهرمان به قلمروی ناشناخته و خطرناک که در آن قوانین و محدودیت‌ها مشخص نیست - می‌گذرد - ادیپ و ابوالهول روایت جدیدی از این رویارویی اسطوره‌ای و چگونگی آن ارائه می‌کند. به مفاهیم مرز و غیریت می پردازد. آلموت-باربارا رنگر معانی و کارکردهای داستان را در دوران باستان - از حضور آن در نقاشی گلدان باستانی تا غیبت آن در تراژدی سوفوکل- قبل از رسیدن به دو مورد از آن ارزیابی می کند. بازنگری های عمده در مدرنیته اروپایی: نظریه روانکاوی زیگموند فروید و شعرهای ژان کوکتو. او از طریق خوانش‌هایش، وضعیت مبهم ابوالهول را برجسته می‌کند و خود ادیپ را موجودی برزخی نشان می‌دهد، که بینش‌های کلیدی را در مورد تصویر سوفوکل ارائه می‌کند و چارچوبی نظری ایجاد می‌کند که ارزیابی‌هایی از دریافت اسطوره در قرن بیستم را سازمان‌دهی می‌کند. رنگر با آشکار ساختن روایت ادیپ و ابوالهول به عنوان الگوی انتقال کلیدی که همه نوع بشر تجربه کرده اند، اسطوره ای را بین ادعاهای رقیب علم و هنر در تعاملی قرار می دهد که پیامدهای مهمی برای بحث های جاری در مطالعات ادبی، نظریه روانکاوی دارد. ، تاریخ فرهنگی و زیبایی شناسی.

When Oedipus met the Sphinx on the road to Thebes, he did more than answer a riddle—he spawned a myth that, told and retold, would become one of Western culture’s central narratives about self-understanding. Identifying the story as a threshold myth—in which the hero crosses over into an unknown and dangerous realm where rules and limits are not known—Oedipus and the Sphinx offers a fresh account of this mythic encounter and how it deals with the concepts of liminality and otherness. Almut-Barbara Renger assesses the story’s meanings and functions in classical antiquity—from its presence in ancient vase painting to its absence in Sophocles’s tragedy—before arriving at two of its major reworkings in European modernity: the psychoanalytic theory of Sigmund Freud and the poetics of Jean Cocteau. Through her readings, she highlights the ambiguous status of the Sphinx and reveals Oedipus himself to be a liminal creature, providing key insights into Sophocles’s portrayal and establishing a theoretical framework that organizes evaluations of the myth’s reception in the twentieth century. Revealing the narrative of Oedipus and the Sphinx to be the very paradigm of a key transition experienced by all of humankind, Renger situates myth between the competing claims of science and art in an engagement that has important implications for current debates in literary studies, psychoanalytic theory, cultural history, and aesthetics.